از استرس کرونا ویروس پنیک زده بودم تا اینکه...

تو این یک هفته گذشته تقریبا داشتم دیوونه می‌شدم. همش استرس داشتم. می‌ترسیدم کرونا بگیرم. می‌گفتم خودم به جهنم، خانواده‌ام چی؟ به هرکسی چپ‌چپ نگاه می‌کردم ببینم بهش می‌خوره مریض باشه یا نه. واقعا زندگیم مختل شده بود. تازه یه هفته‌اس، اگر بخواد طولانی شه چجوری باید زندگی کنم؟ برای همین شروع کردم خوندن راجع‌به اینکه چجوری استرس‌ام رو کم کنم. گفتم شاید شما هم مثل من باشید.

یه جمله معروف هست که می‌گه:

ترس تنها چیزیه که باید ازش بترسی.

من یه جورایی با این جمله هم موافقم هم مخالف.

ترس بزرگ‌ترین مانعیه که باید در زندگی به اون غلبه کنیم تا بتونیم رشد کنیم، ولی از طرفی ترس عاملیه که ما رو از خطرها با خبر می‌کنه. ترس به ما می‌فهمونه که یه چیزی سر جاش نیست. با این حال زمانی که ترس شروع به گسترش می‌کنه باید خیلی مراقب باشیم، بفهمیم این از اون دسته از ترس‌های خوبیه که باعث می‌شه حواسمون بیشتر جمع شه، یا از اون دسته ترس‌هاییه که باعث می‌شه فکر نشده تصمیم بگیریم و خونسردی‌مون رو از دست بدیم؟

از چهارشنبه ۳۰ بهمن ۹۸ زمانی که تقریبا به طور رسمی خبر پخش کرونا تو چند شهر ایران پخش شد اوضاع یه کم به هم ریخت. همه‌‌ی ما می‌دونستیم کرونا بلاخره تو ایران میاد ولی زمانی که به طور رسمی از اخبار شنیدیم که چند نفر تست کروناشون مثبت شده و متاسفانه چندتا هم جونشون رو از دست دادن استرس همه‌مون بیشتر شد.
یکی از دلایل این استرس گذشته‌ی تاریخی‌ایه که داریم. از بیماری‌هایی شبیه سارس و ... تا نحوه‌ای که همه‌ی ما با شرایط بحرانی مواجه می‌شیم و باهاش سر و کله می‌زنیم :)

یادتون باشه ترس می‌تونه خیلی کارها با شما بکنه، می‌تونه جوری به ذهن و تصوراتتون نفوذ کنه که دیگه به حقایق درست هم شک کنید.

هیچ‌‌کس کرونا ویروس و عوارضی که روی زندگی همه‌مون داره رو انکار نمی‌کنه. تا همین الان که دارم این متن رو می‌نویسم حدود ۸۰ هزار نفر در جهان ویروس کرونا رو گرفتن و از بین اون‌ها متاسفانه ۲۵۰۰ نفر جون خودشون رو از دست دادن.

اما نکته مهم اینه که زندگی‌تون رو با این اعداد و ارقام مختل نکنید. این دغدغه رو بذارید یه گوشه ذهنتون بمونه ولی خیلی درگیرش نشید.

خیلی چیزها توی دنیا خطرناکن.

تمرکز روی تمام خطرها آسیب‌زننده‌تر از خود خطره. در واقع استرس مریض شدن، ما رو بیشتر در معرض مبتلا شدن قرار می‌ده. این که استرس داشته باشیم نه تنها باعث می‌شه نتونیم کارهایی که بدن رو تقویت می‌کنه انجام بدیم، بلکه بدتر بدن ما رو ضعیف‌تر هم می‌کنه.

ترس می‌‌تونه ما رو وحشت‌زده کنه، می‌تونه باعث شه کارهایی بکنیم که اوضاع رو برای همه بدتر کنیم مثل پخش کردن شایعات توی فضاهای مجازی، جمع‌کردن هرچی ماسک و مواد ضدعفونی کننده‌اس از تمام داروخانه‌ها، درگیر شدن با بقیه‌ آدم‌ها برای اینکه چرا رعایت نمی‌کنن یا هرچیز دیگه.

حالا اگر شما هم مثل من استرس دارید و نمی‌دونید چیکار کنید، پیشنهاد می‌کنم برای اینکه با ترس‌تون مقابله کنید و آروم بمونید این شش کار زیر رو انجام بدید.

۱- روی چیزهای خوب تمرکز کنید، نه روی استرس‌هاتون

مغز ما روی اتفاقات بد دو برابر بیشتر حساسه. اگر به اتفاق بدی فکر کنید همش اون اتفاق رو برای خودش بزرگ می‌کنه تا کل ذهنتون رو درگیر کنه. برای مثال مردم از مردن توی سقوط هواپیما بیشتر از مردن توی تصادف با ماشین می‌ترسن. با اینکه با یه مطالعه ساده می‌شه فهمید احتمال مردن توی هوایپما از هر ۱۰٬۰۰۰ نفر یکیه ولی در تصادف رانندگی از هر ۱۱۴ نفر یه نفر جون خودش رو از دست می‌ده.

اینقدر دنبال خبرهای بد نرید. تصاویر وحشتناک نبینید. فیلم‌هایی که اذیتتون می‌کنه رو نگاه نکنید. هرچی اوضاع خبررسانی بدتر و کدرتر می‌شه شما باید بیشتر حواستون رو جمع کنید که دارید وارد چه بازی پیچیده‌ای می‌شید.

۲- سیستم دفاعی بدنتون رو دو برابر قوی کنید

یه سیستم دفاعی قوی بهترین محافظت در برابر هر ویروسیه. یادتون باشه استرس بیشتر از هرچیزی سیستم بدنی رو ضعیف میکنه. سعی کنید استرس و افکار بدتون رو مدیریت کنید.

• ورزش کنید.
• غذای سالم بخورید.
• خواب کافی داشته باشید.
• مدیتیشن کنید. (خودتون رو آروم و ریلکس کنید)
• یه کمی به طبیعت برید.
• برنامه‌هاتون رو اولویت‌بندی کنید.

موارد بالا رو بارها و بارها انجام بدید و تکرار کنید. بذارید بدنتون خوب شارژ بشه. این نکته رو یادآوری کنم شما ممکنه مسئول یه خونه و خونواده باشید پس چشم همه به شماست، شما باید بتونید غیر از مدیریت استرس خودتون، استرس بقیه اعضای خانواده رو هم کاهش بدید.

۳- با آرامش و اعتماد به نفس صحبت کنید

بقیه رو نترسونید. خیلی با اعتماد به نفس حرف بزنید. به کاراتون برسید. خودتون رو توی خونه حبس نکنید، اگر لازمه به بیرون خونه برید. در کنار این موارد نکات بهداشتی رو هم رعایت کنید. اینجوری کسانی که به شما نگاه می‌کنن هم اعتماد به نفس میگیرن. به بقیه بگید به کاراتون می‌رسید، بهداشتتون رو رعایت می‌کنید و تا الان خدا رو شکر برای خودتون و اطراف دورتون اتفاقی نیفتاده. محکم حرف زدن به خودتون و دیگران خیلی کمک می‌کنه.

هر چی میشه نگید فلان جا باید تعطیل شه، نریم بیرون، به اون دست نزنیم، خرید نکنیم و هرچیزی. با رعایت موارد بهداشتی به زندگی روزمره‌مون برسیم و اجازه بدیم کسانی که تخصص دارن برای بقیه امور تصمیم بگیرن.

۴- همدیگه رو نترسونیم

ترس، ترس میاره. اگر همه‌اش پیش آدم‌هایی که راجع به این ویروس و بدبختی‌هاش صحبت می‌کنن باشیم خب هیچ راه فراری برامون نمی‌مونه. خیلی سخته که وقتی بقیه بدون وقفه دارن راجع‌به مسائل استرس‌زا صحبت می‌‌کنن خودتون رو رها کنید و بکشید بیرون. این مسائل باعث می‌شه نگرانی‌ها و ترس بقیه تبدیل به نگرانی و ترس شما بشه. پس اگر دارید تمرین می‌کنید که از کرونا دور باشید باید در کنارش تمرین کنید که از آدم‌های استرس‌زا هم دور باشید.

اگر توی گروه آنلاین با دوستاتون، توی گروه‌های دانشگاه و گروه‌های خبری با این افراد هستید، سریعا از گروه‌ها و این فضاها خارج بشید.

۵- اطلاعات‌تون رو بالا ببرید

همه دارن به هم خبرهای بد می‌دن پس وقتشه آستین‌هامون رو بالا بزنیم و خودمون دنبال واقعیت‌های خوب بریم. برای مثال: کرونا خیلی مسریه ولی به نرخ مرگ‌ و میرش در خارج از چین نگاه کنید. حدود ۰.۲٪.

این در مقایسه با سارس که حدود ۱۰ درصد نرخ مرگ و میر داشت اصلا قابل مقایسه نیست. هر سال در دنیا ۶۰٬۰۰۰ نفر براثر آنفولانزاهای مختلف می‌میرن. خیلی از کسانی که بخاطر کرونا تو چین مردن علائم و بیماری‌های قبلی دیگه داشتن مثل همین آنفولانزاهای دیگه.توی سنگاپور ۴۵ نفر که کرونا داشتند حالشون کامل خوب شده و کم‌کم دارن مرخص میشن برن خونه‌هاشون. پس حواستون رو جمع کنید، دست‌هاتون رو مدام بشورید، بهداشت رو بیشتر رعایت کنید ولی دیگه کلا خودتون رو از زندگی کردن محروم نکنید.

۶- به زندگی‌ عادی‌ ادامه بدید

من دیروز اداره بیمه رفتم، کارای بانکیم رو انجام دادم. بعد برای اینکه بیام سر کار سوار تاکسی شدم. امروز صبح هم رفتم نون گرفتم، از سوپر مارکت خرید کردم، کارت کشیدم، پول دادم. همه این کارها رو کردم با اینکه حواسم بود ویروس کرونا وجود داره. آره حواسم هست مدام دارم دست‌هام رو می‌شورم. با بقیه دست نمیدم. به کسی زیاد نزدیک نمی‌شم. در روز بارها و بارها دست‌هام رو می‌شورم ولی در کنارش دارم زندگی می‌کنم.

همونجوری که ترس مسریه و از یه نفر به چندین نفر انتقال پیدا می‌کنه، شجاعت هم مسریه. اگر من شجاع باشم، شما هم شجاع باشی کم‌کم این ترس از بین می‌ره.

اگر مطلب مرتبط دوست دارید مطالعه کنید حتما مقاله «ما رو خود کرونا نکشه، استرس‌اش می‌کشه» رو مطالعه کنید.

بقیه‌اش پای شما.