تازهترین حرفهای دنیای علومانسانی از منابع معتبر جهانی مطالبی در حوزههای روانشناسی، اقتصاد، فلسفه، جامعهشناسی، کسبوکار، هنر و . . .
چرا باهوش‌ها احمق‌اند؟
در جهان امروز، فرهنگ یعنی سرگرمی و آنچه سرگرم‌کننده نباشد فرهنگ نیست
ماریو بارگاس یوسا
ترجمۀ: محمد معماریان
مرجع: Literary Hub
پیش‌داوری‌ها چیستند، چگونه بر افکار و احساسات ما غالب می‌شوند و چطور می‌شود از دست آن‌ها خلاصی یافت. پاسخ دادن به این سوالات آسان نیست و نادیده‌گرفتنشان نیز فایده‌ای ندارد. پیش‌داوری‌ها موجب می‌شوند تصمیم‌های احمقانه بگیریم و بر خلاف دانسته‌هایمان رفتار کنیم. شکفت‌انگیزتر اینکه آموزش یا هوش تأثیری در این پیش‌داوری‌ها ندارد، در واقع باهوش‌ها بیشتر از بقیه درگیر پیش‌داوری‌اند.
تخمین زمان مطالعه : ۹ دقيقه
جونا لرر، نیویورکر — این مسئلۀ سادۀ ریاضی را در نظر بگیرید: یک راکت و توپْ یک‌دلار و ده‌سنت قیمت دارند. راکت یک دلار گران‌تر از توپ است. قیمت توپ چقدر است؟
اکثر مردم بلافاصله و با اعتمادبه‌نفسِ هرچه‌تمام جواب می‌دهند: ده سنت. این پاسخ هم بدیهی است و هم غلط. پاسخ درست این است: پنج سنت برای توپ و یک‌دلار و پنج‌سنت برای راکت.
بیش از پنج دهه است که دنیل کانمن، برندۀ نوبل اقتصاد و استاد روان‌شناسیِ دانشگاه پرینستون، چنین پرسش‌هایی را مطرح کرده و پاسخ‌های ما را تحلیل می‌کند. آزمایش‌های ساده و پیش‌ِپاافتادۀ او عمیقاً نگاه ما به نحوۀ تفکرمان دربارۀ جهان را دگرگون کرده است. فلاسفه، اقتصاددانان و عالمان علوم اجتماعی قرن‌هاست که با این پیش‌فرض طی طریق می‌کنند که انسان‌ها موجوداتی عقلانی هستند و عقلْ همان هدیه‌ای است که پرومتئوس برای ما به غنیمت آورد؛ اما کانمن به‌همراه آموس تورسکی و دیگران، ازجمله شین فردریک طراح پرسش راکت و توپ، در مقابلِ این سنت ستبر نشان داده‌اند که ما به آن اندازه که تصور می‌کنیم، موجوداتی عقلانی نیستیم.
وقتی مردم در موقعیتی متزلزل قرار می‌گیرند، به‌دقت اطلاعات را نمی‌سنجند یا به داده‌های آماریِ مرتبط توجه نشان نمی‌دهند. برعکس، تصمیم‌های آن‌ها بسته است به فهرستی طویل از میان‌برهای ذهنی؛ یعنی میان‌برهایی که اغلب باعث می‌شود تصمیم‌هایی احمقانه بگیرند. این میان‌برها سریع‌ترین راه برای حل مسائل ریاضی نیستند؛ آن‌ها راهی هستند برای قلم‌گرفتن ریاضی. وقتی‌که ما در برابر پرسش راکت و توپ قرار گرفتیم، تمام دانش ریاضی‌مان را در پرانتز گذاشتیم و به‌دنبال پاسخی رفتیم که نیازمند کم‌ترین کوشش ذهنی بود.
ما به آن اندازه که تصور می‌کنیم، موجوداتی عقلانی نیستیم
کانمن را اکنون یکی از تأثیرگذارترین روان‌شناسان قرن بیستم می‌شناسند؛ بااین‌حال، کارهای او تا مدت‌های مدید نظر هیچ کسی را به خود جلب نمی‌کرد. کانمن خود تعریف می‌کند که یک بار نتایج تحقیقاتش را با فیلسوفی امریکایی در