احتمالاً با اصطلاح Appearance آشنا هستید. کلمهای که بهطور معمول در فارسی «ظاهر» یا «نمود» ترجمه میشه. این کلمه تکه کلام کارشناسان زیادی هست؛ از انواع و اقسام روانشناسها تا مدیرها و مدرسان موفقیت. کاربرد این کلمه در بین مدیرها برمیگرده به جلسات حضوری از جمله مصاحبه شغلی و نکاتی که به اون مربوط میشه. چیزهایی مثل چطور لباس پوشیدن، نگاهکردن در چشم مصاحبهکننده، بوی خوب دادن، نحوه ادا کردن کلمات و خیلی موضوعات دیگه. در این مورد کارشناسها از اثر اولیه شما روی آدمها صحبت میکنن؛ که میتونه در رویکرد افراد نسبت به شما و کارتون، تأثیری همیشگی داشته باشه. برای مثال فوربز در مقالهای اعلام کرده بود که برای گذاشتن first impression تنها هفت ثانیه وقت دارید. خیلی عادلانه به نظر نمیرسه اما میتونه فرصتی برای استفاده باشه.
بهعنوان سردبیر یک مجله آنلاین، دائماً با افراد جدیدی سروکار دارم که تو حوزه محتوا مشغول هستن. دائماً با رزومهها سروکار دارم، چندان اهل وویس و تماس تصویری نیستم و کارم، کاملاً بر محور نوشتار میچرخه. خودم هم این شیوه رو دوست دارم و بهواقع از افرادی هستم که نوشتن رو بسیار بیشتر از حرفزدن دوست دارم. با هجده سال حضور دائم در دنیای اینترنت، میتونم بگم این دنیا رو بیشتر از دنیای واقعی اون بیرون میشناسم. بیشتر از خوندن خطوط چهره افراد، میتونم بر اساس نوع نوشتار و ظاهر مجازی افراد، به جمعبندی در موردشون برسم. به همین دلیل میخوام از این بگم که چطور میتونید در فضای وب - طی هفت ثانیه که نه حالا، کمی بیشتر - تأثیری مثبت روی دیگران بذارید. بایدها و نبایدهایی هست که باید رعایت کنید.
طی این سالها چیزهای زیادی دیدم که احساسی شبیه استشمام بوی سیر از دهان، پیراهن روی شلوار یا موی بیرونزده از دماغ بودن. چیزهایی که ممکنه باعث فرار کردن کارفرماهای زیادی بشن. بااینحال من یک علاقه بیمنطق به یاددادن دارم که عموماً مشکلات اینطوری رو فرصتی برای یاددادن دیدم.
خواهوناخواه، اولین برخورد با تصویر (آواتار) شماست. سلیقه شما در انتخاب عکس میتونه بهترین تصویر از شما و نحوه کارکردنتون رو به مصاحبهگر معرفی کنه. مشکلات زیادی در این حوزه وجود داره مثل:
برای یک پروفایل خصوصی تمام این موارد میتونن مناسب باشن. بههرحال مواجههی پروفایل خصوصی شما با دوستان و اطرافیانتون خواهد بود. افرادی که شما رو به چشم دیدن و اون تصویر حکشده در ذهن - و نه عکس پروفایل - بهجای صورتتون میشینه. اما در فضای کار، بهتره که اکانت متفاوتی داشته باشید.
چه چیزی بهجای این موارد توصیه میشه؟ یک عکس مناسب از خودتون. نگذاشتن تصویر از خودتون یک نماد بینالمللی از اعتمادبهنفس نداشتنه. کسی هم که حتی تا این اندازه اعتمادبهنفس نداره، بهندرت میتونه کاری رو به انجام برسونه.
مورد بعدی که کارفرما با اون مواجه میشه، نه پروفایل که رزومهی شماست. به همین دلیل رزومه در واقع میتونه همون اثر first impression رو ایفا کنه. در این مورد احتمالاً زیاد خوندید، پس میرم سراغ اصل مطلب. در رزومهنویسی بیشتر از اینکه مهم باشه کجا درس خوندین یا کار کردین این موارد اهمیت داره:
برای راحتتر شدن کار میتونین سراغ این سایتها برید:
ایمیل قابلیت اینرو داشن کهبا رزومه در یکبخش باشه؛ اما به دلیل اهمیتش بخش جدایی روبرش در نظر گرفتم.
اینکه چه ایمیلی رو به کارفرما معرفی میکنید، اهمیت زیادی در ارزشگذاری ابتدایی شما داره. پیش اومده افراد ایمیلهایی با اسمهای بسیار بدی (اسم یک کاراکتر سینمایی یا انیمیشنی) معرفی کنن. اولین فکر بعد از دیدن این ایمیلها، تازهکار بودن فرد پشت اونه. توصیه من همیشه اینه که یک ایمیل با اسم و فامیل خودتون (اگر پر شده با یک عدد قبل یا بعدش مثل سال یا ماه تولد یا شکلهای دیگه، مثلا ایمیل من mr.amirifar@gmail.com ه و ده سالی میشه که دارمش) در سایت گوگل ساخته باشید. چیزی که همیشه به عنوان ایمیل ثابت باقی بمونه و حتی اگر سالها بعد ایمیل مهمی براتون اومد، هنوز به این ایمیل دسترسی داشته باشید. این مسئلهایه که حتی با داشتن ایمیلهای شرکتی حل نمیشه. به هر حال دوران باقی موندن افراد برای تمام عمر در یک شرکت به سر اومده. همینطور مهمه که ایمیلتون رو هر روز چک کنید (یا نوتیفیکیشن رو فعال کنید)
مشکلات نگارشی از ناراحتکنندهترین چیزهاییه که ممکنه در حوزهی تولیدمحتوا دید. خیلی از افراد کلیات رو در نگارش رسمی رعایت میکنن؛ اما یک سری موارد ریز هست که در چت -به طور کل لحن محاوره- هم باید رعایت شه.
از این مشکلات میشه اینها رو گفت:
برای فرد تازهکار طبیعیه که یک سری مهارتها رو برای کار با کامپیوتر نداشته باشه. بخصوص در زمینه نسل جوانتر که اینترنت رو با گوشی شناخت و تجربهای از کامپیوتر نداشت، این موارد تازگی داره. با این حال بده اگه در مسیر تبدیل شدن به یک حرفهای در هر حوزهای، سعی نکنید تواناییهاتون رو به طور کل در کار با کامپیوتر و اینترنت بالا ببرید. میتونم به این موارد اشاره کنم:
· اسکرین شات: گرفتن تصویور از مانیتور با گوشی در نگاه یک فرد باتجربه، بسیار چیز آزاردهندهایه. یاد بگیرید که میشه به روشهای مختلف اسکرین شات گرفت و به شکلی تمیزتر از خطوط آزاردهندهای که تصویر از اسکرین با گوشی به وجود میاره، کار رو به سرانجام رسوند. دکمهی prtsc روی کیبورد یک راه برای این کاره. شیوهی دیگه زدن همزمان دکمههای پنجره-شیفت-S میشه. همینطور دقت کنید که برای اسکرین شات، کسی نیاز به صدر تا ذیل صفحه مانیتور شما نداره. بهتره فقط بخشی که لازمه رو کراپ کرده و ارسال کنید. هیچکس دوست نداره ببینه شما روی صفحهی مانیتورتون چی دارید یا مثلا چه صفحههایی رو در مرورگر باز کردید.
· سرچ گوگل: جستوجو در گوگل به شکل کارا، یک مهارته که خیلی راحت میتونید یاد بگیریدش. یاد بگیرید که محدود کنید نتایج جستجو رو و اینطور زمان کمتری رو برای پیدا کردن چیزی که مدنظرتونه از دست میدید.
این مسئله دربارهی عکسها خیلی بیشتر به چشم میاد. تصاویر جدید و با کیفیت انتخاب کنید. هیچچیز بدتر از این نیست که اولین عکس نتایج جستوجوی گوگل رو انتخاب کنید. دقت داشته باشید همیشه عکسهای بهتری برای انتخاب کردن وجود دارن. برای عکسهای خاص بهتره گوگل رو فراموش کنید و سراغ منابع تخصصیتر برید. عکسهای خبری رو از سایتهای خبری بگیرید نه از گوگل. برای مثال عکسهای یک بازی خاص فوتبال رو باید از سایت رسمی رقابتی که اون بازی توش برگزار شده یا سایت رسمی یکی از تیمها بردارید نه گوگل.
· فیلترشکن: راهکارهای بسیار متنوعی برای عبور از فیلتر وجود داره. از نرمافزارها، IPها، افزونههای مرورگر و حتی پروکسیهای تلگرام.
· کار با عکس: نداشتن توانایی در انتخاب عکس خوب با سایز مناسب، ارسال عکس PNG یا عکسهای با حجم بالا.
اگر بهدنبال گرفتن یک کار جدید هستین هر لحظه باید آماده مصاحبه هم باشین. خیلی از اصول مصاحبه حضوری با مصاحبه مجازی یکیه؛ اما جنس مصاحبه آنلاین باعث میشه که گاهی جدی گرفته نشه.
در این نوع جلسهها مصاحبهکننده بیشتر دنبال شناخت شخصیت شماست، نه اطلاعاتتون. اگه قرار از قبل برای یک مصاحبه آنلاین تعیین شده، مصاحبهگر در مرحله اول انتظار داره شما رو با یک لباس خوب و در شرایط مناسب ببینه. مصاحبه در حال رانندگی، پیادهروی یا درازکشیده مساوی قبول نشدن در شغل مورد نظر شماست.
از موارد دیگه که حتما باید در حین مصاحبه مجازی رعایت بشه:
این بخش زیاد نیاز به توضیح نداره. لحن مکالمه بهخصوص در ارتباط اول کاری، توسط مصاحبهگر تعیین میشه. فقط سعی کنین در پیامهای اولیه آرام و مودبانه صحبت کنین. یادتون باشه مصاحبهکننده قبلا رزومه شما رو دیده، پس دوباره تکرارش نکنید؛ بهجز در مواقعی که از شما بپرسن.
شما دائما در حال قضاوتشدن هستید. یک سری موارد هستن که بنا بر اصطلاحی دیگه و مربوط، deal-breaker هستن. مشکلات یا رفتارهایی که ممکن هر جای برخورد یا مکالمه دیده بشن و حتی در صورت نظر مثبت در نگاه اولیه، باعث تغییر نظر بشن.
سعی کردم سالها تجربه خودم رو به نحوی منتقل کنم. بسیاری از مواردی که خوندین برای بسیاری از افراد واضح هستن؛ ما باید در نظر بگیریم که هر لحظه، متولدان سال جدید درحال وارد چرخه کار شدن هستن. از سمتی امثال من که موها رو سفید کردیم هم باید سعی کنیم چیزهایی رو منتقل کنیم که لازم نشه تجربیات بد، تکرار بشن.
این دومین مطلب در این حوزه بود. لیستی طولانی برای نوشتن پیش روی ماست. چیزهایی که میتونه نه فقط در محیط کار که حتی در زندگی کمکهای زیادی به نسل جوانتر بکنه. به همین دلیل هم بود که «ماشین تحریر» رو به وجود آوردیم. تحت این اسم، به شکلهای مختلف قصد داریم شما رو با همهی دانستههامون برای رسیدن به بازار کار، به شکلی که ازمون بر میاد راهنمایی کنیم. پس با ما باشین و ما رو به دوستانتون معرفی کنین.