خوشبختی و مؤفقیت الگوی خاصی ندارد ، هر کس در هر نوع شرایطی میتواند خوشبختی را تجربه کند.
صرف مطالعه ی کتاب های سبک زندگی و تلاش برای تبدیل شدن به قهرمانان آن کتاب ها و یا تقلید آن الگو ها الزاما ما را به موفقیت نمیرساند.
نکته اینجاست که ما خودمان باید برای خودمان کتاب بنویسیم.
نگارش کتاب الزاما به معنای نشستن در کتابخانه و سیاه کردن تعداد زیادی صفحه نیست
نگارش همان قدرشناسی از والدین است ، همان محبت به خواهر یا برادر است همان نیکی بی قید و شرط است و حتی همان دانستن ارزش خودمان است.
مهم ترین کتاب ما همان تجارب زیسته ی ماست ، تاریخچه ی ما کوله باری از تجربیات مختلف ، به مثابه ی کتابی هستند که همیشه همراه ماست ، گاه خوب آن را ورق میزنیم و گاهی هم از آن غافلیم اما تأثیرش را میگذارد.
گاه غافلیم که آینده ی ما کم کم دارد وارد این مخزن می شود و جزیی از کتاب را تشکیل می دهد ، بخاطر همین از برنامه ریزی صحیح طفره میرویم.
یادمان میرود برنامه ی خودمان را طوری ببندیم که چند وقت دیگر کتاب ما پر از زیبایی باشد.
هیچگاه دیر نیست ، از همین الآن شروع کنیم کتابی ارزشمند را برای تجربه ی یک زندگی متعالی به رشته ی تحریر در آوریم.
کلید این کامیابی درک لحظه ی حال است
>> اگر کسی ارزش یک روز را نداند ، صد سال را هم در اختیار او بگذاری ، برایش کافی نیست (ایمان سرورپور)
