انگار برای هیچ چیز انگیزهای ندارم، میگویم انگار، چون برای بعضی کارها هنوز زحمت ناچیزی میکشم. دیگر اهمیت چندانی به زندگی خودم نمیدهم، نمیدانم اصلا چندم ماه است، اگر تمامش از دست برود هم رفته است! شاید اگر کار و فضای تازهای را تجربه کنم اشتیاقش پیدا شود. شاید باید از س و این آدمهایی که میشناسم کمی فاصله بگیرم و به قول این کسب و کارهای تازه "رشد" کنم. بروم در سی و سه سالگی رشد کنم!