بتهوون ، باخ ، شوپن ، کلایدرمن
مثل داوینچی عشق رو نمیدیدن که مونالیزا خلق کنن
مثل شکسپیر عشق رو تصور نمیکردن که رومئو ژولیت رو بنویسند
مثل سعدی عشق رو احساس نکردند که لیلی و مجنون رو بسرایند
مثل احمد لاهوری خشت به خشت عشقشون رو به شکل تاج محل نمی ساختند
اما...
اونها عشق رو با گوش جان می شنیدند و فورالیز ، برای آدلین و نوکتورن های گوش نواز رو نواختند .
