ولی من تلخی رو می پسندم. اینطوری بگم بهتره تا اینکه بگم تلخی رو دوست دارم. نه! ولی تلخی رو می پسندم
تلخی فقط به یک طعم اشاره نداره و میخوام درباره سه چیز تلخ رو اون هارو می پسندم بنویسم.
همون همیشگی(☕)، حقیقت تلخ و انسان های تلخ بر مبنای همون همیشگی
قهوه می خورید؟ چای؟ دمنوش؟ به جز قهوه چه ماده ی غذایی ای این مقدار کافئین داره؟ اصلا اسم کافئین از Coffee که قهوه س گرفته شده
خب این قهوه ی تلخ چیکار میکنه؟
تلخی ش که به خاطر کافئینه ولی خب اثر انرژی زا و اینکه سوخت و ساز بدن رو افزایش میده از اثرات کوتاه مدت شه و اثرات بلند مدتش هم جلوگیری از آلزایمر و تقویت مغزه
عوارض جانبی؟ موقت ان. افزایش اسید معده و جلوگیری از جذب آهن
با همه ی این صفات من باز هم قهوه میخورم و قهوه رو دوست دارم، شاید چون اعتیاد آوره!
بعضی ها صفت یا صفت های تلخی دارند که به صورت خود خواسته یا ناخواسته بزرگ نمایی میشه و بیشتر با اون صفت به چشم میان و این باعث میشه خیلی ها ازشون دوری کنن، ولی وقتی یکی مثل من کم کم مزه ی صفات خوب این افراد رو هم می چشه و میفهمه صفات بد شون اون قدر ها هم بد نیست، میبینه جزئی از شخصیت شون مثل کافئین آرامش بخشه و حالتو خوب میکنه. این آدم هارو دوست دارم. گاهی بیشتر از بقیه! چون هرکسی آرامشی که میدن رو حس نکرده. چون هرکسی کافئین شخصیت شون رو نچشیده.
ابعاد دیده نشده و کشف نشده ی زیادی دارن، شبیه آدم برفی ها! فقط باید اون هارو در آغوش گرفت تا برف شون آب شه. بهشون فرصت بدین.
بعضی ها کاکتوس های بی گل ان! ازشون دوری کنین و عمرتون رو به فنا ندین ولی گل های رزی که چند تا خار جزئی داره طبیعتا کمتر در دسترس هر جونوری قرار میگیره.
شنیدن و درک کردن حقیقت های تلخ سخت و غم انگیزه ی قوی لازم داره که هرکسی اون رو نداره و بعضیا برای خوشحالی موقت، به خودشون دروغ میگن. من که تلخی حقیقت رو به شیرینی دروغ ترجیح میدم و این مورد توضیحش همینقدر کافیه.
میشه یه چالش ازش در اورد؟ تگ "ولی من تلخی رو" بزنین اگه مایل بودین هر پستی درباره تلخی بنویسین و بعد هم من بزارمش توی انتشارات بیخیالیسم:)
البته که پیشنهاد چالش از طرف کسی مثل من زوده و باید دنبال یک حامی سطح بالا باشم که با
حمایت شون چالش گسترش پیدا کنه
پست قبلی و پر لایک:
حقش نبود انقد کم ویو:
