۲سال ۲ ماه از اومدنت میگذره ولی برای من مهم اینه ک ۱سال و ۱۱ ماهه ک هیچ سراغی از من نگرفتی، از اون روزی ک بی‌خبر گزاشتی و رفتی از پیشم فکرشو نمیکردم ک دیگه نخوای برگردی، اما خب همچنان منتظرتم...
یادت میاد پارسالو که جولان میدادی، خودمونیم کویید حسابی ازت ترسیده بودم، ولی خب مث هر چیزی دوران اوج توام سر اومده؛ البته فعلا.
قبلا نمی‌شد باهات حرف زد ولی الان بعد از یک سال بزرگتر شدی اینبار با وقار تر
خیلی باهات دشمنی میکنن مارو مجبور کردن بخاطر دوری از تو واکسن بزنیم درحالی ک همین ماسک زدن هم برام دلگیر کنندس...
کویید تو الان مثل یه آدمی هستی ک از مستی بیرون اومده، ولی تو دوران مستی خیلی رانندگی کردی، امروز برای اولین بار دختر خاله چند ماهه‌مو دیدم، تو دوران بارداری مادرش رفته بودی سراغشون و خب خیلی ترسیده بودن ازت اما بخاطر تو مجری اشکی اون دختر بسته نمیشه و مدام از چشمام آب میاد، بخاطر تو
بخاطر تو اون دختر مدام در حال گریه کردنِ.
این روز ها از واکسن ها به عنوان قهرمان یاد میشه اما تو... تو دقیقا نقش شیطان رو داری؛ این آدما هیچ حواسشون نیست، و بعد از تو، تورو خواهند شناخت.
اما کویید، رسالت توهم به نتیجه نرسید، آدما سر عقل نیومدن، حرف های منو تو برای خیلی ها شنیدنیه ولی چرا؟
مگر غیر اینه ک تو نمادی از مرگ هستی؟ چرا خواننده ها درد و دل های منو تو رو دوست دارن؟ چرا!
یه روز از پیش ما میری و مارو رها میکنی؛ ولی خواهش میکنم مثل ما نباش و مارو فراموش نکن، این آدما با اینکه هنوز نرفتی دارن فراموشت میکنن...
من هنوزم دنبال تو خواهم بود
