نکته حقوقی را بعد از شرح موقعیت بخوانید.
مثل دونده ای که مسیری طولانی را طی کرده و حال در نزدیکی مقصد عضلاتش سنگ شده و به درد آمده باشند، روی صندلی آرام و قرار نداشت. دائم وزنش را روی یکی از آرنج هایش رها؛ سرش را به عقب پرتاب و سقف را تماشا می کرد. چیزی نامرئی پشت یقه اش قصد اذیت داشت و مرتب او را به مقابله وا می داشت. خستگی در حالت چشم هایش حتی از پشت عینک فتوکرومیک نیز مشهود بود. وضع مالی مطلوبی نداشت، اما حفظ ظاهر را خوب بلد بود. بند ساعتش را با جوراب ها و تیشرت اش را هم با کفش هایش سِت، و رایحه عطری سرد هم اطراف خود معلق کرده بود.
صدایش از دور ولی محکم به گوش می رسید.
قرار بر این بود که در شرکتی مشغول به کار شود و هنگام امضای قرارداد، چند سفته از بابت ضمانت هم صادر نماید، و درباره احتمالات و خطرات سوال می پرسید.
بیشتر بخوانید: نکات حقوقی کارگر شدن
اما چند دقیقه بعد گویا بحث در پیچ و تاب گفتگو منحرف شد، زیرا پرسید: خسته ام آقای وکیل، با سه برادر کوچک ترم هرچی بیشتر دنبال آرامش می گردیم، فاصله مون ازش بیشتر میشه. دیروز یک خونه رو برای اجاره نشون کرده بودیم، وقتی فهمید مجردیم اجاره رو برد بالا...
جهت تنظیم وقت: ۰۹۳۹۰۲۵۰۶۰۲
امیرعلی بشارتی؛ مشاوره حقوقی در مشهد
مالکیت از نگاه قانون محترم است. چرا که در متن آن اینگونه بیان شده است:
" هر مالکی نسبت به مایملک خود حق همه گونه تصرف و انتفاع دارد مگر در مواردی که قانون استثناء کرده باشد. "
با توجه به تعریف بالا، شخصی که مالک است، در صورت تمایل می تواند ملک خود را اجاره دهد.
حال سوال این است که: آیا اجاره دادن ملک به مجردها ممنوعیت قانونی دارد؟
قانونگذار، به هنگام نگارش قانون، تعریف عقد اجاره را اینطور بیان می کند:
" اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر مالک منافع عین مستاجره میشود. اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستاجر و مورد اجاره را عین مستاجره گویند."
در نتیجه هرکسی می تواند مالک مالی باشد و سپس منفعت آن مال را به دیگری اجاره دهد.
در مقابل نیز هرکس می تواند این منفعت را اجاره نموده و در ازا آن اجاره بها بپردازد.
قانونگذار ویژگی هایی را بطور پایه مدنظر دارد که باید هم در موجر و هم مستاجر موجود باشد که عبارت است از:
۱. هر دو طرف باید قصد و رضایت داشته باشند.
۲. هر دو طرف باید اهلیت داشته باشند.
۳. هر دو بدانند که توافق آنها در قالب عقد اجاره است.
۴. دلیل اجاره باید مشروع باشد.
با توجه به چهار مورد بالا، در می یابیم که مجرد بودن مانع هیچکدام نیست. در نتیجه یک شخص مجرد از نگاه قانون هم می تواند به عنوان موجر، اجاره بدهد و هم به عنوان مستاجر، ملکی را اجاره کند.
بیشتر بخوانید: ۶ نکته حقوقی در اجاره دادن آپارتمان
البته این عدم ممانعت قانون، دلیلی برای بی اعتباری تسلط مالک بر ملک خود نیست. یعنی فرد صاحب زمین یا صاحبخانه این اختیار را دارد که به هر شخص یا گروهی که تمایل داشت مال خود را اجاره دهد. اینجاست که حاکمیت قراردادها معنا پیدا می کند.
