افراد بسیاری از صاحب منصبان دولتی و حکومتی را می شناسم و پای گفت آنها نشسته ام از معاون وزیر تا دادستان و... ، از شغل و پیشه ی آنها هر وقت پرسیدم بسیاری از آنها رضای درونی نداشتند و خود را مقصر میدانستند از آنکه انتخاب هدفمندی نداشته‌اند و می‌بایست حوزه‌ی خصوصی را برای خود برمی‌گزیدند.
یکی از آنها می‌گفت یک کارآفرین بخش خصوصی صبح که وارد محل کارش می‌شود وقتی خود را نان‌رسان عده‌ای می‌بیند چنان لذتی خواهد برد که هیچ مدیر دولتی در زندگی‌اش طعم آن را نخواهد چشید.
آنچه که من دیدم وضعیت صاحبان کسب‌وکارهای خصوصی هم البته بهتر از دولتی ها نبود. بسیاری از آنها مدعی بودند که مدیران دولتی از رانت اطلاعاتی برخوردارند و آنچه در تاریخ 40 ساله‌ی انقلاب هم نشان داده است وضعیت مالی مدیران دولتی به مراتب بهتر از خصوصی‌هاست.
ابتدا مبرهن است که صحبت این‌جانب شامل مدیران دولتی یا خصوصی که از مال نامشروع ارتزاق می‌کنند نیست، چراکه در غیر اینصورت پاسخ سوال مدیر حکومتی یا خصوصی کاملا مشخص است.
برای قیاس این دو باید چند معیار تعریف کرد :
1. افراد مشغول در کسب وکار خصوصی از نشاط روحی بیشتری و به دور از بوروکراسی ها و رسمی نگری‌های معمول در دولت و حکومت، برخوردارند.
2.افراد دولتی از مقدار مشخص حقوق ماهیانه خیالشان راحت است و می‌توانند به اندازه‌ی وسع، به برنامه ریزی مالیشان بپردازند.
3. اما افراد دارای مناصب دولتی خیال راحتی از صندلی‌‌‌‌هایشان ندارند و ممکن است همین فردا جایگزین شوند.
و اما مهمترین معیار از دید این‌جانب :
4. اگر توسعه‌ی حضور و اثربخشی را به عنوان اصلی ترین استراتژی شغلی هر فرد در نظر بگیریم، حال سوال اینجاست توسعه حضور یک مدیر دولتی که به عنوان مثال در یک شهرستان اثرگذارست بیشتر است یا یک کارافرین بخش خصوصی که جایگاه اثرگذاری مستقیم آن در محدوده ی چارچوب شرکتش است ؟ خب جواب سوال مشخص است، توسعه ی حضور و اثربخشی مدیر دولتی وسیع تر از مدیر خصوصیست، اما این پاسخ یک اما دارد که جواب ما را تحت خود قرار میدهد، و آن اینکه مدت زمان این اثربخشی چقدرست؟ آیا این اثربخشی مدیر دولتی در یک شهرستان مادام است؟ خیر . اما اثربخشی در محدوده ی شرکت برای مدیر خصوصی می‌تواند مادام‌العمر باشد.
نتیجتا می‌توان چنین به نتیجه رسید، در بعد مکان، مدیر دولتی اثربخشی بیشتری دارد و در بعد زمان، مدیر خصوصی. افراد با توجه به نگرششان باید حاصل ضرب بعد مکان و زمان را مشخص کنند تا به جواب برسند.
پی‌نوشت 1: به عقیده‌ی نویسنده به جای توسعه حضور و اثربخشی می‌توان توسعه عملکرد ملاک قرار گیرد، آنگاه جواب ما راحت‌تر خودش را نشان خواهد داد چرا که قیاس عملکرد بخش دولتی و خصوصی در سالهای گذشته به وضوح مشخص است.
پی‌نوشت 2: مشخصا معیارهای قیاس بسیار بیشتری برای این مقایسه می‌توانست استفاده شود، اما سعی شد مهمترین و زیربنایی ترین‌هایشان مورد استفاده قرار گیرد.
