به آدمی که نمی خواد به خودش کمک کنه نمیشه کمک کرد..... میشه باهاش حرف زد، میشه آرومش کرد، میشه حرفاشو شنید، میشه بغلش کرد اما هیچکدوم ازینا تا وقتی که خودش نخواد کاری بکنه فایده ای نداره!
این حرفو به این دلیل میزنم که دارم می بینم خیلی از آدما دنبال یه کسی می گردن که نجاتشون بده. آگاهانه یا ناخودآگاه دنبال یه آدمی هستن، یه صاحب نفسی که بیاد و مثلا از افسردگی نجاتشون بده یا ببرتشون سر کار یا عاشقشون بشه یا کمکشون کنه شکوفا بشن یا از شر مشکلی که گرفتارشون کرده نجاتشون بده. خلاصه همه کمک می خوان و کجاست اون فرشته ی نجات و کی قراره سر و کله اش پیدا بشه!؟ تا جایی که من فهمیدم هیچ فرشته نجاتی در کار نیست، اونی که باید مارو نجات بده خودمون هستیم و این واقعیتیه که خیلی از ماها شجاعت روبرو شدن باهاشو نداریم و ترجیح میدیم بازم منتظر بمونیم و هیچ کاری نکنیم و همچنان ناله کنیم و غر بزنیم بلکه صدامون بالاخره برسه به یه جایی!!
به قول یه بزرگی "منتظر پیش آمدی در آینده بودن، که بیاد و حالمونو خوب کنه، تعریف دیوانگیه!"
این انتظاریه که هیچ وقت به سر نخواهد آمد. خبر تلخیه نه؟ بله خاصیت حقیقت همینه.... اگه حال من و تو الان خوب نیست حتما دلایلی داره که اکثرشون مستقیما به خودمون برمیگرده. مثلا تو اگه مریض شدی لابد به سبک زندگی و درونیات و افکارت مربوطه. هیچکس نمی تونه جای تو ورزش کنه، هیچکس نمی تونه جای تو غذای سالم بخوره، هیچکس نمی تونه جای تو ذهنتو آروم کنه، هیچکس نمی تونه جای تو دارو بخوره، هیچکس نمی تونه جای تو زندگی کنه. همه ی اینارو تو باید انجام بدی! اگه بیکاری یا از کارت راضی نیستی این به عهده ی توست که در خودت قابلیتهای تازه به وجود بیاری، مهارت کسب کنی، مطالعه کنی، زحمت بکشی، ریسک کنی، مشورت کنی. هیچکس نمی تونه جای تو به کلاسی بره که فلان مهارتو آموزش میدن، تو باید بری!! اگه رابطه ات با خانواده ات بده، این تویی که باید درستش کنی، هیچکس نمی تونه جای تو با مادرت کنار بیاد، اینکه تو از یه چیزی ناراحتی و مدتهاست که داری دربارش فکر می کنی و غر میزنی هیچ کمکی بهت نمی کنه و اینطوری ناراحتی تو ادامه خواهد داشت و باید بدونی که روز به روز هم بدتر خواهد شد!!
بله ممکنه یه چیزایی دیگه واقعا دست من و تو نباشه و مربوط به شرایط محیطی و بیرونی باشه ولی تو همین وضعیت چیزای زیادی هم هست که دست خود ماست و می تونیم توشون تغییر ایجاد کنیم ولی نمی کنیم. چون حاضر نیستیم مسولیت زندگیمونو بپذیریم!! حتی اگه بر فرض محال آسمون سوراخ بشه و یه فرشته ی نجاتی هم برامون نازل بشه، ایشون اساسا نمی تونه کمکی بهمون بکنه، نمی تونه جای ما ورزش کنه جای ما کتاب بخونه جای ما فکر کنه جای ما پرخوری نکنه جای ما دروغ نگه جای ما حسود نباشه جای ما حماقت نکنه!
به نظرت بهتر نیست این انتظار مسخره و بی پایان رو همین حالا تمومش کنیم و به این فکر کنیم که چجوری می تونیم خودمونو ازین وضعیت نجات بدیم!؟
#کیاهستم
#زندگی
