یه وقتی،
کار به جایی می رسه که یه کلکل کوچیک واسه دوسال،
می شه یه انگیزه واسه کل عمر...
یه دروغ،
می شه کل حقیقت زندگی،
امیدی برای ادامه...
کسی که دروغ می گه بیچاره هست، ولی نه از نوعی که ما یه عمر فکر می کردیم!
اونی که دروغ می گه زندگیش خراب شده، پوچ شده، بد شده، قرار نیست بشه...
شاید اگه از روی خوشی دلت خواست بپیچونی یا اشتباهی کردی می خوای پنهان کنی و دروغ بگی حرفت یادت بره و دردسر بار بیاری،
ولی یکی که از بیچارگیش دروغ می گه،
یکی که می خواد بقیه رو ناراحت نکنه و دروغ می گه،
حرفش دوتا نمی شه...
اون دروغ همون حقیقتیه که باید می بود تا زندگیش این نباشه :)
...یه وقتی...
البته گاهی بهتره بقیه ناراحت بشن ولی حقیقت رو بگی، چون اشتباهی کردی که باید با شیوه ی دیگه ای بجز دروغ درستش کنی
