انگشتانم از شعف می نویسد . از هیجان و از زیبایی خیره کننده کتاب به حرکت در آمده اند . درباره کتابی می گویم که دوسال بود در انتظار خواندنش بودم حرف می زنم . امروز روزی بود که قانون سوم را شکستم.
قانون شماره سه :کتابی که می خونم زیر سیصد صفحه باشه.
ولی این کتاب ۴۴۰ صفحه بود و با کمال میل آن را خواندم . با هربار توصیفات آن دوست داشتم نسخه فیزیکی آن را داشتم و می خواندم. لمس کتاب ،برخورد نوک انگشتانم با جملات این حس شعف را دوچندان می کرد. نمی شود دقیق گفت بیشتر این کتاب چه ژانری دارد. معمایی ، رمانتیک ، اجتماعی ، یا حتی دردناک؟
من طرفدار لوسی ماد مونتگومری ام چرا که توصیفاتش از طبیعت و ریز بینی اش در جهان پیرامون بینهایت احساسات مرا جولان می داد حال چه با کتاب های آنه شرلی باشد یا دو گانه قصه های جزیره یا سه گانه امیلی یا... . حال بعد مدت ها فردی مشابه او یافتم دیلیا اونز. کسی که با طبیعت بزرگ شده است و از طبیعت می گوید. او یک جانور شناس است و اولین رمانش حول همین موضوع می گردد.
اولین چیز انتخاب ترجمه مناسب است .حال هرکتابی می خواهد باشد. درباره این کتاب کار مترجم سخت تراست زیرا باید رسالت نویسنده را به طور کامل به مخاطب برساند و توصیفات را با همان زیبایی بگوید. من ترجمه توی تصویر را خواندم و واقعا راضی بودم.
درباره ماجرای کتاب از جلد کتاب زبان اصلی می توان یک حدس هایی زد.
دختری تنها در میان امواج درون قایق . این کاملترین توصیف از 《کیا》 دختربچه ای است که مرداب تنها رفیق شفیقش است و سختی های زیادی می کشد. او که به دلیل تنفر مردم به دختر مرداب شهرت یافته در یک بخش از کتاب سرگذشتش بیان می شود. بخش دوم که هم راستا با بخش اول است به ماجرا مرگی مشکوک می پردازد که همه کیا را مقصر آن می دانند .
دیلیا در این کتاب اول از خانواده می گوید. خانواده ای که با رفتن مادر از هم می پاشد یا شاید درست تر بگویم با رفتارهای خشونت آمیز پدر که مادر را مجبور به فرار از خانه کرد .بعد از رفتارها می گوید . رفتارهای مردم با شخصیت اصلی که اکنون تنها و بدون خانواده است . بعد به سراغ عشق و در نهایت راز آن مرگ مشکوک.
و شاید بتوان گفت اگر در هربخش به آن نگاه کنیم نمیتوان گفت بهترین رمان در آن حوزه هست نه بهترین جنایی ، نه بهترین عاشقانه و نه.. .
اما می توان گفت رمان ملموسی است ،پایان جذاب و شک کننده آن، جملاتش، رنج ها کیا و شخصیت های داستان شما را معطوف به ماجرا می کند .از پایان گفتم . نبوغ نویسنده درباره شرح پایان، قلم توانای او را به رخ ما می کشد و ما را به انتظار کتاب های بعدی (که امیدوارم نوشته شود) می نشاند.
پس اگر به کتاب های جنایی، عاشقانه و اجتماعی علاقمندید توصیه می شود.
در نهایت در ۲۰۲۲ فیلمی بر مبنای این کتاب ساخته شد . هنوز آن را ندیدم . اما اولین تناقض فیلم با کتاب در انتخاب شخصیت اصلیست . فردی که باید پوستی سبزه و موهای تیره داشته باشد اما اینطور نیست. هرچند توانایی بازیگری مهم ترین نکته است.
