در ابتدا پیشاپیش یلدا رو بهتون تبریک می گم (حقیقتا با تاریخ و روز های هفته مشکل اساسی دارم:/)، از ته دل برای همه ی شما یلدایی سرشار از امید و دلخوشی آرزومندم.
در این مدتی که گذشت چند پست گذاشتم و پست های زیادی رو منتشر نکردم، اما پست هایی که منتشر کردم روحیه ی حساس برخی دوستان رو خراش داد، برای همین تصمیم گرفتم از کودکیم و روز های خوش بنویسم کمی براتون.
چهار سالم بیشتر نبود و مادرم و خاله م رفتن بیرون و من بونه ی مادرمو رو می گرفتم،خواهر بزرگم گفت بیا تا مامان میاد بیا برات شعبده بازی کنم، خلاصه منو برد داخل آشپز خونه، و رفتیم سمت سبد سیب زمینی ها،و خواهرم تیکه های کوچک سیب زمینی ها رو ازشون کند و گفت بیا بریم. رفتیم داخل حیاط و خواهر یه موزاییک آورد و اون قسمت سیب زمینی ها رو زیرش گذاشت و گفت الان بهش آب میدیم و بعد همین سیب زمینی ها سبز میشم... آقا دیگه نگم خواهرم منو برد داخل گفت باید ربع ساعت صبر کنیم و سیب زمینی ها بزرگ شن 😅
بعد رب دقیقه رفتیم و در کمال ناباوری (البته بیشتر حماقت کودکانه بود) خواهرم موزاییک رو بلند کرد و واوو سیب زمینی ها بزرگ شده بودن 😐😅
جز این فرداش عروسی دائیم بود و رفتیم و من به پسر عموم گفتم بیا یه کاری می کنم که باورت نشه، و یه پر برداشتم و خاک کردم و آب ریختم و طبق دستور و العمل خواهرم گفتم بیا بریم داخل و ربع دقیقه بر می گردیم و اون پر تبدیل به مرغ میشه... برگشتیم و موزاییک رو برداشتم دیدم پری که کاشتم تبدیل به مرغ نشد و واقعا دیوونه شدم و با خودم گفتم چرا پر به مرغ تبدیل نشده و کجای دستور العمل رو رعایت نکردم 😐😐(نمیدونم ، اما میگن در خونه ی کسی پر بکاری،صاحب خونه دیوونه میشه، گر چه اون آدم چند مدت بعد واقعا دیوونه شد اما این ماجرا واقعا کذبه.
اگر فکر می کنید حماقت کودکانه م بعد تبدیل نشدن پر به مرغ تموم شد سخت در اشتباهید، چون اول دبستان بودم، کنجکاو شدم که مداد قرمز چطور درست میشنن و خواهر عزیز تر از جانم، بهم گفت یه مداد رو داخل زمین می کارند و نصف مداد رو داخل خاک می کنن و میذارن نصف مداد از خاک بیرون بشه، و بعد مداد رشد می کنه و جای میوه مداد قرمز میده...آقا مام کاشتیم، مدونید اگر فکر کنید برم مدادمو توی باغچه بکارم 😅😅
پ. ن: اگر دوست داشتید این متن رو، برام کامنت بذارید که و در این زمینه براتون بنویسم... 🚬🥃😎
