آدمیزاد است و نقص
کسی نیست که باور کند ابرانسانها و سوپر هیرو ها با نیروهای عجیبشان، واقعی هستند، اما چرا بسیار در زندگی روزمره پیش میاد که فکر کنیم و باور کنیم که کاری را که آدمیزادی انجام داده را ما نمی‌توانیم!!
همه چیزهایی که ما را در برگرفته و زندگی ما را تشکیل داده، همه و همه را آدمهایی درست کردند که نه از ما باهوشتر بودند و نه هیچ خصوصیت فرا انسانی خاصی داشتند، و جالبتر اینکه این زندگی هر روز و هر روز به وسیله آدمهایی که مثل من و شما محدود و معمولی هستند تغییر میکند. چرا به این فکر نمی‌کنیم که ما عامل آن تغییری باشیم که میخواهیم در دنیا اتفاق بیافتد.
آدمهای موفق‌تر، پر تلاش‌تر بودند و هستند ولی این به معنای این نبوده و نیست که تردید های کمتری را تجربه میکنند. ظرفیت مواجهه با تردیدها و وسوسه ها را گسترش دادند و این افزایش ظرفیت در گام اول، لازم دارد تا خود را با تمام چیزی که هستین بپذیریم. وقتی می‌پذیریم که لازم نیست کامل باشیم یا نابغه، تا چیزی را بدست بیاوریم، آن وقت خود را برای در آغوش گرفتن چالش‌های فرارو آماده کردیم.
پذیرش خودم با تمام ابعادم گاهی برایم سخت ترین کار میشود اما یادم بماند تا سر جنگ با خود دارم و صلح با خود را تجربه نکنم ، تمام آنچه می‌سازم روی پایه هایی از ژله بنیان میشود و خراب خواهد شد چون عشق به خود بزرگترین است .
