بعد ی دوری چند ماهه برگشتیم
" قدرت ویرانگری رویا "
.
.
.
مسئله این نیست که ما وقتی رویای آمیزش جنسی را می بینیم که از انجام آن ناتوانیم؛ بلکه قضیه برعکس این است. باید گفت ما آمیزش می کنیم تا قدرت سرسام آور رویا را که در غیر این صورت بر ما تسلط خواهد یافت فراموش کنیم داشتن رابطه جنسی برای کسانی که دسترسی آسانی (مثال:افراد پس از ازدواج) به آن دارند،عملی کاملا معمولی است و اگر نظر این افراد را در مورد رابطه جنسی جویا شویم به احتمال زیاد از آن به عنوان بخش پذیرفته شده زندگی یاد خواهند کرد.اکثریت افرادی که امکان برقراری رابطه جنسی آسان را داشته اند،حضور در یک مهمانی یا تماشای یک مسابقه ورزشی را به برقراری رابطه جنسی ترجیح داده اند. اما در اکثریت مواقع خشونت جنسی و احتمال انجام اعمال مجرمانه مانند تجاوز یا میل شدید به توهین یا تقدیس زنان از سوی مردانی صورت می گیرد که امکان برقراری رابطه جنسی را ندارند. مردان محروم از رابطه جنسی[و احتمالا زنان نیز] در دام ویرانگر "رویای سکس" گرفتار می آیند و در خیال خود مدام در مورد عمل جنسی رویا پردازی کرده و از آن بتواره ای بزرگ خلق می نمایند که تمام خوشبختی، و لذت جهان در آن خلاصه می شود.
خودآگاه و ناخودآگاه این افراد کم کم چنان از خیال پردازی های جنسی انباشته می شود که از رویاهای شبانه تا وسایل و ابزار آلات و کلمات را با نگاهی جنسی می نگرند. این افراد گاهی برای فرار از این قوه تخیل ویرانگر سکس ممکن است به هر عمل خشونت باری از جمله تجاوز به زنان و کودکان و حیوانات نیز مبادرت ورزند.
.
به همین دلیل است که در جوامع بسته از لحاظ امکان برقراری رابطه جنسی آمار تجاوز و خشونت جنسی علیه زنان زیاد است.در این جوامع متجاوزان برای فرار از رویای نابودگر سکس، به چنین جنایت هولناکی که حتی ممکن است به قیمت جانشان تمام شود، مبادرت می ورزند.
البته فشار حاصل از "رویا پردازی عمل جنسی" در مردانی که امکان برقراری رابطه جنسی نداشته اند، همیشه به هتک حرمت و تجاوز منجر نمی شود به علت هزینه های بالا مانند حبس های طولانی، اعدام، طرد شدگی، موانع قانونی و... در بسیاری مواقع در شکل پرخاشگری، زن ستیزی، ساخت بتواره از زنان، رفتارهای ضد اجتماعی و امثالهم خود را نشان می دهد. استفاده از کلمات رکیک و تحقیرآمیز در هنگام سخن گفتن از زنان، متلک پرانی ها و دست درازی های جنسی به زنان در کوچه و خیابان، آسیب زدن به اموال عمومی فحاشی و بددهنی شدید در گفتار معمولی روزانه و اعمالی از این قبیل می تواند بخشی از تلاش برای تخلیه این رویای ویرانگر تلقی شود.
