بچه‌دار نشویم؟ !

دیشب یک متن در همین ویرگول خودمان خواندم که بسیار مرا غیرتی کرد .
دوستی به صورت دلنوشته عنوان کرده بود که بچه دار نشوید .
اگر خواسته هایش را ندارید و اگر و اگر ...
و در نهایت مثل وزیر محترم پیشنهاد داده بود قشر فقیر را اقیم کننده و خلاص.
راستش این مطلب برای من با داشتن دو فرزند بسیار سنگین بود .
اگر می‌خواستم حرف ایشان را تایید کنم باید خودم را بی‌شعور می‌نامیدم و خوب تاسف بچه داشتنم را میخوردم.
خواستم توضیحاتی تجربی خودم را به شما بگویم،
اول اینکه بچه داشتن واقعا مسولیت بزرگیست که بیشتر از هر چیز نیاز به وقت و انرژی دارد و پذیرش ،
پذیرش اینکه خواه نا خواه بخشی از آزادی‌، آرامش‌، راحتی و خواب شما از دست خواهد رفت.
دوم اینکه ما خودمان را اسیر وسایل کرده ایم، مثلا مارک وسایل سیسمونی برای کودک چه اهمیتی دارد؟
یا همینطور لباس ها، ما در واقع به جای فرزندانمان خود را درگیر تم تولد و عکس لاکچری چیزهای از این قبیل کرده ایم،
بچه داشتن هزینه در پی داد و من خودم همین حالا درگیر این موضوع پوشک و شیر خشک و مسایل جانبی هستم. ولی باور کنید که بچه ها نیاز به محبت و توجه و بازی کردن با من و شما دارند. و اصلا قیمت وسایل ، مارک انها و خیلی چیزهای دیگر برایشان بی اهمیت است.
از هر آدم بچه داری بپرسید به شما می گوید که تمام وسایل را رها میکند و میرود سراغ قابلمه ها، لباسهای توی کشو .
و مارک‌ها و لاکچری بودن ها همه چیزهایست که ما به فرزندان خود یاد می‌دهیم ، ما آنها اینقدر پرنسس و پرنس بار می‌اوریم.
نوشته بودند در مورد رد کودکان کار ، به نظرم صد رحمت به کودک کار در مقابل آن دانشجویان بی خرد که هنوز پیراهنشان را مادرشان اتو میزند و حتی تشکر کردن هم نیاموخته‌اند.
سوم اینکه اصلا گران خریدن بعضی وسایل حتی ظلم محسوب میشود چون ما چیزهایی می‌خریم که حیف است و بچه نباید دست بزند و البته همه اینها در لیست هزینه‌های فرزند آوری محاسبه میشود.
در کل به نظرم بچه داشتن بسیار دلچسپ و دوست داشتنی است.
به نظرم بیشتر از پول نیاز به آگاهی داریم برای تربیت و پرورش فرزندان خوب برای آینده .
مادر شدن از تجربه های خوب زندگی ، واقعا بی انصافی که به چشم تولید مثل حیوانی تعبیر یا قضاوت بشه.
و در ادامه این پست چیزهایی هست که شاید نوشتم.

پ.ن: ببخشید کمی گلایه داشتم ‌و نوشتم برای تخلیه ذهنم