فیکشن یا به زبانی دیگر ، ادبیات داستان ، شکلی از روایت است که در همه یا بخشی از آن به رویدادهایی اشاره میشود که واقعی نیستند و تنها زاده تخیلات نویسنده است . گونه مقابل آن را nonfiction یا ادبیات غیر داستانی میانمند که در بخشی از آن و یا گاها تمام آن به وقایع و روایات حقیقی همچون تاریخ ، زندگینامه و ... میپردازند .
عموما این اصطلاح در ادبیات به کار میرود اما ما شاهد کاربرد آن در مستند ، تئاتر ، فیلم و موسیقی بوده ایم . مثل ارباب حلقه ها و آلیس در سرزمین عجایب که به ترتیب فیلم تخیلی و داستان تخیلی به شمار میروند .
ادبیات داستانی واقع گرا:
رویدادهای ادبیات داستانی واقع گرا گرچند از ذهن نوسینده نشات میگیرد ، اما میتواند در واقعیت هم اتفاق بیفتد . ممکن است بعضی از شخصیتها و مکانها در این سبک واقعی باشند . گاهی اوقات رویدادهای آن در آینده به وقوع میپیوندند . یکی از نویسنده های آشکار در این زمینه ژول ورن است . در اثر " از زمین تا کره ماه " او در ابتدا ایده ی سفر به ماه فقط در بند یک ایده بود ؛ اما در سال 1969 به اثبات رسید که چنین چیزی امکان دارد.
ادبیات داستانی غیرواقعگرا:
این سبک به روایاتی عموما تخیلی میپردازد که امکان به وقوع پیوستنشان غیر ممکن و یا بسیار پایین است ؛ همچون داستانهای فراطبیعی و یا روایتی دیگر از تاریخ که به هیچ وجهه ارزش راستین تاریخی ندارد و تنها از ذهن نویسنده نشات گرفته . در برخی تکنولوژیها ناممکن در آن به کار میرود . داستان " کلیله و دمنه " در این دسته قرار دارد .
ادبیات نیمه داستانی:
بخش بزرگی از این سبک را حقایق تشکیل داده است . در ابتدای چنین داستانهایی گفته میشود : " براساس داستان واقعی " . و یا نسخه داستانی شده یک روایت و یا یک واقعه تاریخی .
منبع : چکیده ای از مطالب ویکیپدیای فارسی و انگلیسی
__ ر.آ
