لطفا قبل از ریدن به رابطه، همه حرفاتونو بزنید. هر حرفی دارید، همه رو بدون پیش‌داوری و تخریب طرف، بهش بگین... فحش هم خواستین بدین؛ ولی نرینید. بعد از اینکه همه حرفاتون رو زدین و ذهنتون خالی شد، یه نگاهی هم از بیرون به خودتون بندازین... ببینید آیا میخوایید ادامه بدین یا نه...
اگه نمیخایید ادامه بدین یه چیز اسهال آور بخورید... قشنگ شلوارتون رو کامل بکشید پایین برینید به طرف... ولی اگه قراره ادامه بدید؛ بعد از زدن حرفاتون... وبعد از تخلیه ذهنی از حرفایی که مونده بود رو دلتون... اشتباهات طرف و خودتون رو بررسی کنید... ببینید کجاها رو باید درست کنید...
از تجربیات دیگران حتما استفاده کنید... پیش مشاور خوب برید... سعی کنید مهارت حل مسئله یاد بگیرید... مشکلات رو بررسی و تحلیل کنید... فقط به دنبال مقصر و کوبیدن اون نباشید... همیشه واضح و روشن بودن صورت مسئله، نصف جواب رو داره... مسئله روشن بشه، آدم میفهمه چه غلطی باید بکنه...
ولی اگه یکطرفه به دنبال مقصر مشکلات باشید؛ هیچ وقت اون مشکلات حل نمیشه. چون کلا مشکلات قابل حل نیستن. چون که هر مشکلی از چندین مسئله بوجود اومده... اول باید اون مسائل رو شناسایی کرد... وبعد در مورد ریشه بوجود اومدن اون مسائل حرف زد وبعد برای حل و رفع اون مسائل دنبال راهکار بود.
پ.ن. مخاطب اول این توییت خودم بودم. یادآوری برای خودم. و اینکه تا آدم چیزی رو ننویسه، براش روشن و واضح نمیشه... اینجا هم نوشتم شاید به درد کسی خورد... و اگه نظری داشتین خوشحال میشم کامنت کنید.
