گاهی باید گذاشت و گذشت...گاهی لازم است از همه چیز دل کند و برید اصلا تنهایی همیشه که بد نیست!!گاهی باید رفت،آنقدر دور شد تا از مرز دلتنگی هم گذشت ،گاهی گذاشتن و گذشتن تو را از مرزهای افسردگی و دل آشوبه می رهاند پروازت می دهد می گسلاندت از تمام زنجیرها،کافیست فاصله بگیری!!از بالا و از دوردست نگاه کنی،همه چیز آنقدر کوچک و بی ارزش بنظر می آید که بطرز مبتذلی مضحک و پوچ خواهد بود...درست آنجاست که به خودت میگویی: من چقدر احمق بودم!!
