به جرات می توان خیلی از حرکتها و رفتارهایی که از ما آدمهای معمولی و به ظاهر مهربان سر می زند را حرکت های شبهه تروریستی نامید.لزوماً حرکت تروریستی آن نیست که اسلحه ای مرگبار به دست بگیریم و جان یکدیگر را نشانه رویم.ما آدمیان را قدرت آن است که بدون استفاده از هیچ اسلحه ای،روح و روان یکدیگر را نشانه رویم.حال آنکه کسی که جانش ترور می گردد بسیار کمتر از کسی که روحش ترور می گردد درد می کشد و متحمّل زجر و محنت می شود.
آنگاه که در فضای مجازی یا حقیقی شخصیت و آبروی کسی را آماج دروغ،غیبت و تهمت های ناروای برآمده از نفس و منیّت مان،قرار می دهیم.آنگاه که دل انسان خسته دل یا دل سوخته ای را می شکنیم.آنگاه که دستمان می رسد و هیچ کاری نمی کنیم.آنگاه که می بینیم نابینا و چاه را ولی خاموش می نشینیم و به جان شیرین مان می خریم سنگینی گناه را.آنگاه که...و بسیاری از این آنگاه های گاه و بیگاه!
هر چند
اندکی
ولی دیده شده
از آدمهای ظالم تروریست
در ملاء عام
یا یواشکی
رفتارهایی
شبیه مهربانی(!)
هر چند اندکی
ولی دیده شده
از آدمهای معمولی مهربان
در ملاء عام
یا یواشکی
رفتارهایی
شبهه تروریستی(!)
ته که نوشم نه‌ای نیشم چرایی
ته که یارم نه‌ای پیشم چرایی
ته که مرهم نه‌ای بر داغ ریشم
نمک پاش دل ریشم چرایی
اگر به جای نیش زدن به جان یکدیگر، نوش جان همدیگر باشیم،به جای داغ گذاشتن بر دل یکدیگر،مرهم دل همدیگر باشیم،به جای اینکه بر سر هم داد بکشیم به داد همدیگر برسیم،به جای اینکه دست و پاگیر یکدیگر شویم از همدیگر دستگیری کنیم،به جای اینکه بر دوش یکدیگر بار باشیم،یار همدیگر گردیم،بسیاری از دادگاه ها و دادسراها تعطیل خواهند گشت.
چنانچه «وقت و علاقه»یارتان بود به پست قبلی حقیر نیز سری بزنید.البته اگر پیشتر نخوانده اید:
