از نویسنده قبلش عذرخواهی میکنم ک اول این متن رو می‌نویسم بعد درباره موضوع نظر میدم.....
آخه این چه کامنتایی هست ک نوشتین خدایی؟؟اینقدر باید ب موضوع سطحی نگاه کنی و بعد بیای با حالت دلسوزی بگی آخی منم درد کشیدم...یکی دیگه میاد میگه عه نمی‌دونستم اینقدر سخت باشه
اونی ک خیلی می‌فهمه از همه نوبره...میگه چقد خوب سراغ این درد رفتی و حسش کردی.......
وقتی میگن کمدی از اوج تراژدی شروع میشه دقیقا یعنی همین....یعنی اینقدر باید ب این برداشتها و افکار خندید تا یادت بره چقدر غم زده و تنهایی....ی خنده ک عمقش پر از درد و نکبت و خودخوریه...
فقط میتونم بگم واقعا متاسفم برای چنین سطح درکی از خوندن این متن...
ب قول حسین پناهی ک میگه آرتیست اون بالا روی سن خودشو جر میده ک تو ی چیزی بفهمی اونوقت تو اون پایین داری با سگِت لاس میزنی؟؟.!!!!
جواب نویسنده ب کامنتها گویای همه چیز هست ک از روی ناامیدی و البته فهم بالاش فقط میگه ممنون ک وقت گذاشتی....
چون دردی رو ک ب این قشنگی فریاد زده رو بقیه فقط پریود خوندن،پریود فکرکردن،پریود برداشت کردن و پریود مغزی‌شونو کامنت کردن.
واس جماعت چُرتی ک سر تو لاکَن
اصن فرقی می توی مهلکه هلاکن
🌹🌹میای عزیز بازم ببخشید اولش از کامنتها گفتم و زیاده گویی کردم
خیلی عالی بود..... استعاره ب این قشنگی واقعا دمتگرم داره....
👏👏👏👏👏👏👏👏
چنین متن‌ها و نوشته‌هایی در شرایط کنونی نیازه تا همه ما پریود درونمون رو فریاد بزنیم....چون مجبوریم....
فوق‌العاده بود فوق‌العاده....👏🥀🥀🌹🌹
