معرفت،بقدر قوّه!

چقدر باید معرفت پیدا کنی که روی پیشخوان مغازه ات به جای نوشتن « از دادن نسیه معذوریم حتی شما دوست عزیز! » بنویسی: « نسیه و وجه دستی داده می شود ( حتی به جنابعالی ) بقدر قوّه »؟!

حاج میرزا عابد نهاوندی معروف به “مرشدچلویی”در چلوکبابی اش این نوشته را نصب کرده بود. اغلب مردمی که نداشتند، یا رند بودند و می خواستند پول ندهند؛ از این موضوع استفاده یا بهتر بگویم سوء استفاده می کردند،غذای مجانی می خوردند و می رفتند. مرحوم مرشد این تابلو را برای کسب محبوبیت و یا به عنوان یک شعار در مغازه نگذاشته بود؛ بلکه واقعاً به آن عمل می کرد. اگر غیر این بود، باید پشیمان می گشت و آن نوشته را بر می داشت.

محبّت مرشد:

هر وقت بچه ای برای بردن غذا برای صاحبکارش می آمد، لقمه ایی چرب و لذیذ از گوشت و کباب و ته دیگ زعفرانی درست میکرد و خود با دستانش بر دهان او می گذاشت. میگفت مبادا صاحب کارش به او از این غذا ندهد و او چشمش به این غذا بماند و من شرمنده خدا بشم!!!

لطافت مرشد:

یک روز قدری روغن از ملاقه روی شلوار یک مشتری ریخت، مشتری کمی ناراحت شده بود. مرحوم مرشد از مشتری معذرت خواهی کرد و با گفتن این جمله لطیف « روغنش خوبه؟! » دل او را به دست آورد.

چند جمله ی به یاد ماندنی از مرشد:

• همه آتشها با آب خاموش نمی شوند، بعضی آتشها با نان خاموش می شوند.
• هر چیزی از نازکی پاره می شود، الّا ظلم که از کلفتی پاره می شود.
• اگر می خواهی مست شوی، مست خدا شو.
• یتیم، نامه خودش را هوایی پست می کند.
• اگر به اطراف خود نگاه کنید، از ماه تا ماهی همه نشانه قدرت خدا هستند... گر هست تو را مجال بینش؛ بنگر به کتاب آفرینش از ماه گرفته تا به ماهی؛ از قدرت حق دهد گواهی

چند نکته:

• خوب بودن کار آسانی نیست، بلدی می خواهد. مرشد از نوادری بود که خوب بودن را خیلی خوب بلد بود.
• مرشد سواد کلاسیک نداشت، حوزه هم نرفته بود ولی دکترای معرفت داشت.
• سالهاست که به خاطر انقراض انواع و اقسام گونه های جانوری و گیاهی، ندای وا اسفا سر می دهیم، ولی از انقراض گونه های انسانیِ نادر مثل مرشد و امثال او، هیچ کک مان نمی گزد!
• چه کسانی جا را برای خوبها و خوبیها تنگ کردند؟!
• چرا زمانه به سمتی پیش می رود که خوب بودن و خوبی کردن، دارد از بدبودن و بدی کردن سخت تر می شود؟!
• چرا به خوب و کار خوبش، هزار انگ چسبانده می شود و به بد و کار بدش، تنها یک انگ؟!