چند وقتی است که کوچه پس کوچه های ویرگول خلوت است.
تردد خیلی کم است. اگر هم هست خیلی کند و همراه با بی حالی است.
حتی گاهی احساس می کنی حکومت نظامی شده است!
مگر تابستان و زمان، به اصطلاح زمان فراغت نیست؟
۲۴ ساعت در ویرگول سپری می شود و تنها چهار یا پنج مطلب در پست ها گذاشته می شود.
در ۲۴ ساعت گذشته این حقیر با سه مطلب و دو خانم محترم نیز هر کدام با قرار دادن یک مطلب در پست خود، ویرگول را سر و پا نگه داشته اند.
این وضعیت را نمی توانم باور کنم. این همه سستی و رخوت در ویرگولی ها را!
دوستان کجا هستید؟ چرا نمی نویسید؟ از چه چیزی هراس دارید؟ می ترسید بگویند تو نویسنده نیستی؟ شما بنویس و بگذار هر کس هر چه دل دل تنگش می خواهد بگوید.
شاید هم هستید و با چراغ خاموش در کوچه پس کوچه های ویرگول تردد می کنید. اگر اینجوری است باز هم قابل قبول نیست. چرا با درج یک نظر هر چند کوتاه رد پایی از خود به جا نمی گذارید. از این غافل نباشید که گاهی یک نظر هر چند کوتاه زیر یک پست، می تواند نویسنده آن پست را به ادامه نوشتن وادارید. حتی اگر نظری منفی باشد، نویسنده مطلب را به این وا می دارد که جهت قلم خود را اصلاح کند و اگر نظری مثبت باشد او را به ادامه کار ترغیب می کند.
دوستان خواهش می کنم صبح تا صبح عزمتان را جزم کنید که لااقل هر روز، حداقل یک مطلب در پست خود قراردهید.
