واترپولو یک ورزش گروهی داخل آب می باشد که بازیکنان دو تیم برای برتری تیم شان باید تعداد توپ بیشتری را نسبت به گروه دیگر وارد دروازه حریف کنند.
این ورزش همچون فوتبال دارای کرنر، اوت، خطا و... می باشد.
هر تیم در کل از ۷ بازیکن اصلی و ۶ بازیکن ذخیره تشکیل شده است؛ از این ۷ بازیکن اصلی، ۶ نفر می توانند هم در حمله نقش داشته باشند و هم در دفاع.
یک بازیکن هم باید از دروازه حفاظت کند.
(این ۶ مورد جزو مهم ترین قوانین این رشته ورزشی هستند.)
کشور های اروپای شرقی مانند مجارستان و ایتالیا در واترپولو حرف اول را می زنند.
واترپولو در دهه ۱۸۷۰ دربریتانیا اختراع شد و نخستین قواعد آن در اسکاتلند و انگلیس ایجاد شد، اولین بازی بین‌المللی بین تیم‌های ملی این دو کشور در سال ۱۸۹۰ در لندن برگزار و با پیروزی اسکاتلند به پایان رسید.
این رشته نخستین ورزش گروهی بود که در سال ۱۹۰۰ وارد المپیک شد که با قهرمانی بریتانیا همراه بود.
ورود واترپولوی زنان به بازی‌های المپیک در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی صورت گرفت. ادارهٔ این ورزش در سطح بین‌المللی بر عهده فدراسیون بین المللی شنا با نام اختصاری «فینا» است.
طول استخر واترپولو در مسابقات بین‌المللی ۳۰ و عرض آن ۲۰ متر است. دروازه‌ها ۳ متر عرض دارند و ۹۰ سانتی‌متر از سطح آب ارتفاع دارند. وزن توپ هم ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم است. در مسابقات زنان از استخر کوچکتری به طول ۲۵ و عرض ۱۷ متر استفاده می‌شود.
