وقتی برای اولین بار دیدمت ،حس خوبی بهت داشتم حتی از همون بچگی ،وقتی با اشتیاق منو دیدی گفتی وای خدا چقدر تو ناز و تپلویی و محکم بغلم کردی من اون موقع نمی‌شناختمت چون از موقعی که به دنیا اومده بودم تا ۵سالگی ندیده بودمت و بعد ۵سال برای اولین بار دیدمت چهره متعجبی داشتم که اینی که منو بغل کرده کیه اصلا اسممو چرا می‌دونه چرا بابام بهش میگه چه عجب از این ورا
گذشت بعد دوساعت فکر کردن آخر به خودم جرئت دادم برم بپرسم با خودم فک میکردم شاید دزد باشه اومده شکلات های خوراکی های که دارم برداره بره(از اول کلا غریبه میومد فک میکردم میخواد خوراکی هامو برداره و دزده)رفتم بهش گفتم تو میخوای خوراکی هامو ببری؟ نگاهم کرد توی چشماش هم حالت خندان داشت و هم گریان گفت نه عزیزم حق داری منو نشناسی چون من از موقعی که به دنیا اومدی کنارت نبودم و درگیر درسم بودم بهش گفتم پس کی تو گفت من خواهرت پدرتم یعنی عمه تو هستم من با تعجب زیاد گفتم عمه؟
عمه چیه دیگه با این حال که داشتم سوال میکردم و کلنجار میرفتم بغلم کرد و یک گاز محکم از لپم گرفت و گفت چقدر سوال میکنی تپلو من عمتم برای درسم نتونستم بیام و بینمت الان اومدم و همیشه هستم کنارت و از اون روز عمم شد بهترین دوستم توی فامیل و تاالان هرسال می‌دیدم که طوری درس میخونه که از خوندن زیاد موهاش می‌ریزه و غذا نمیخوره بخاطر هدفی که داشت وقتی مدرکشو گرفت و رفت توی جایی میخواست استخدام بشه بااینکه توی ازمونش هم نفر برتر شده بود رد شد به دلایلی و دیگه من مثل قبل نمیدیدمش که بخندونه منو یا شوخی کنه خیلی افسرده و درونگرا شد روزی داشتم تلگرام می‌گشتم دیدم برای رشته عمم ایتالیا نیرو می‌پذیره براش فرستادم و اون شروعی بود برای اینکه عمم خودشو بتونه پیدا کنه شرایطشو داشت درخواست داد قبول شد و ۱۷تیرماه امسال رفت برای همیشه و من موندم با دلتنگی های که برای عمم دارم بااینکه توی پیام رسان ها باهم در ارتباطیم ولی بازم بودن جای خالیش خیلی احساس میشه دلم خیلی برای اینکه میگفتی مائده بااینکه تپل شدی ولی بازم آدم دوست داره یک لقمه بپیچه تورو و بخورت تنگ شده امیدوارم یک روز بدون هیچ محدودیتی و دور بودن بتونم محکم بغلت کنم و بگم مهدیه(اسم عمم هستش)بهترین عمه و بهترین دوست دنیایی♥️
