این متن برای چالش هفته با عنوان «کسی اینا رو به من نگفته بود...» است.
البته من این جمله رو اینطوری تعبیر کردم که چه نکاتی رو در موقعیت‌های زندگی یاد گرفتم و نه لزوماً از یک منبع آموزشی مشخص؛ ممکنه قبلاً هم کسی گفته باشه یا جایی خونده باشم ولی به اهمیت این نکات در طول زندگی‌ام هم رسیدم...
1. هیچکس رو اینقدر در ذهنت بالا نبر که وقتی فهمیدی او هم مثل همه آدمها مجموعه‌ای از ویژگی‌های بد و خوبه، غمگین بشی.
2. کلمات می‌تونن جراحت‌هایی ایجاد کنن که تا سال‌ها از اونها خون بچکه، و می‌تونن مرهم زخم‌های هزارساله باشن؛ تو انتخابشون می کنی پس از کلماتت مراقبت کن.
3. مشکل رو باید حل کرد، نه می شه دورش زد، نه از روش پرید، نه بهش بی‌توجهی کرد؛ هیچ راهی جز حل‌کردنش وجود نداره. فریبش هم نمیشه داد. اگر حل نکرده رهاش کنی ممکنه 10 سال بعد بزرگتر بشه و بازم سر راهتو بگیره.
4. وقتی کسی باهات درد دل می کنه، بدترین کار ممکن اینه که سرزنش یا نصیحتش کنی. لطفاً راه‌حل هم بهش ارائه نده. فقط به حرفهاش گوش کن.
5. ما انسان‌ها قادر نیستیم قواعد دنیای مرگ رو بشناسیم پس از زمان و چگونگی مرگ انسان‌ها غمگین نشو.
6. نیمه‌ی گمشده وجود نداره؛ نهایتاً کسی می‌تونه تو رو کمی بهتر درک کنه و تو هم کسی رو. همین.
7. هیچ دونفری در این جهان از نقطه واحد و تحت شرایط مشابهی شروع نکردن، پس خودت رو با هیچکس مقایسه نکن.
8. در لحظه حال باش؛ نه یک ثانیه جلوتر، نه یک ثانیه عقب‌تر
9. لحظه‌هاتو به‌تمامی زندگی کن؛ هر روز و هر لحظه از نو ببین، بشنو، لمس کن، بوها و مزه‌ها رو با تمام وجودت حس کن... و همه این کارها رو به‌آرامی و آهستگی انجام بده
10. اگر می‌خوای چیزی در جهانت اون بیرون تغییر کنه، باید اول چیزی رو در درونت تغییر بدی.
11. هیچ کاری در این جهان کوچیک نیست حتی یه سلام و احوالپرسی ساده، شستن یه استکان و ...هیچ کاری. پس همه کارهاتو حتی اونایی که گمان می کنی کوچیک هستن، به‌خوبی انجام بده.
12. در بیشتر موضوعات لزومی نداره کسی رو قانع کنی یا اون تو رو قانع کنه؛ از گفتگوت با آدمها و درک تنوع ذهنی و زبانی‌شون لذت ببر، بدون نیاز به شبیه شدن یا شبیه کردن کسی به خودت.
13. «درآمد» و «روزی» دو مقوله جداست؛ پس اگر به هر دلیلی حقوق و درآمدت قطع شد تصور نکن روزی‌ات قطع شده.
14. عقیده انسان بخش کوچکی از هویت هر انسانیه. هرگز آدمها رو به‌صرف عقایدشون قضاوت نکن.
15. هیچوقت نذار «حاضرجواب بودن» مهمترین ویژگی تو باشه. حاضر جوابها دلهای زیادی رو می‌شکنن و فرصت منصف بودن رو از دست می‌دن.
در پایان این شعر شمس لنگرودی تقدیم به شما:
سراسر نام‌ها را گشته‌ام
و نام تو را پنهان کرده‌ام
می‌دانم شبی تاریک در پی است
و من به چراغ نامت محتاجم
توفان‌هایی سر چهار راه‌ها ایستاده‌اند و انتظار مرا می‌کشند
و من به زورق نامت محتاجم
راجع به چالش در این پست بیشتر بخوانید:
