انسانیت یعنی در آغوش خدای بودن.
و اگر انسان شدن غایت خلقت باشد،
نیل بدان، راهی بجز عشق ندارد.
و عشق یعنی
آگاهانه و مقتدرانه قدم در راه آزاد شدن از قفس تن نهادن،
با علم بر اینکه دنیا هیچ جایی برای آنانی که قصد خدا شدن دارند، باز نخواهد کرد.
این است که عاشق همیشه در تنگناست،
مگر
در آغوش کسی که دوستش دارد.
