دوای درد ما گاهی
همین در خود فرو رفتن
همین تردید جانسوز و همین از خود گسستن هاست
همین در بی سرانجامی نشستن ها و گفتن هاست
همین گاهی میان بغض رستن هاست
دوای درد ما گاهی
همین از عشق مردن هاست
همین از پنجره چیزی شبیه عشق جستن هاست
همین تا بینهایت از نگاهی سبز گفتن هاست
دوای درد ما گاهی
همین از بی سرانجامی تکیدن ها و مردن هاست
گمانم باز در شعرم - چونان گاهی - شدم محو شب تاریک چشمانی اهورایی...