درست خوندی کاملا این جمله درسته .
چند وقت پیش ها همین جور که با فکر مشغول تو خونه راه میرفتم صدای وروجک درونم رو شنیده که گفت :
تو از خودت بدت میاد !
جملش مثل یه سیلی کوبنده هم درد داشت هم محکم بود .
میدونی چرا ؟چون اونقدر درست بود که به ثانیه نشده پذیرفتمش اصلا این جمله رو شنیدم انگاری تمام معادله های ذهنم همه باهم اون مجهول یا همون ایکس معروف پیدا شد .
وروجک وراج درونم دست از تلاش برنداشت و اون جمله رو چندباری تکرار کرد انگار میخواست عمیقا وارد پوست و گوشتم بشه .
شد دیگه بی خیال دختر یه کم مراعات کن !
ولی میدونی این درست ترین حرفی بود که خودم به خودم گفتم و شاید با چاشنی تلخ .
هیچ کس خوشحال نمیشه از اینکه بفهمه از خودش بدش میاد طبعا اما میدونی همین که آدم بفهمه یه جایی از درونی ترین جای خودش بهش هشدار میده جای خوشحالی داره .
بعد از شنیدن اون جمله بیشتر فکر کردم یه آن با خودم گفتم درسته علت تمام نشدن ها یا پیش نرفتن ها .
فهمیدم آدم ها خیلی راحت میتونن خودشون رو صرفن تو حرف دوست داشته باشن .
نمیخوام بگم دوست داشتن خود آدم خیلی سخته و دست نیافتنی نه اصلا .
چون اصولا اعتقاد دارم توی زندگی حتی چیزهای خیلی سخت هم قابل رسیدن هستند.
اما میخوام بگم دوست داشتن خودمون میتونه مهم ترین اتفاق زندگی هر شخصی باشه .
اینکه تو خودت رو دوست نداشته باشی یا به درد من مبتلا باشی (از خودت بدت بیاد تمام)
انوقت خودت رو مسبب تمام اتفاق ها میدونی .اگر یه روزی سنگ هم بباره تو خودت رو سرزنش می کنی .
وقتی تو خودت رو دوست نداشته باشی اشتباه رو برای خودت نمی پذیری ولی از اشتباه دیگران ساده رد میشی .
وقتی خودت رو دوست نداشته باشی دائم خودت رو سرزنش می کنی .چرا اینو گفتی؟چرا کاری نکردی؟چرا فکر نکردی؟
اما میدونی مگه غیر اینکه توهم یک آدم معمولی مثل تمام آدم های دیگه روی کره زمین هستی .
یک آدم با نواقص ها ،ضعف ها و قدرت هاش .
یک آدم که میتونه اشتباه داشته باشه ،خطا داشته باشه ،گاهی ضعیف باشه یا حتی خیلی زشت .
اما تمام این ها از ارزش آدم بودن اون کم نمی کنه .
میخوام به خودم به همون وروجک وراج درونم بگم
تو همین جور که هستی با ارزش و دوست داشتنی هستی .اشتباهات رو بپذیر و خودت رو بابت نقطه ضعف هات سرزنش نکن .
از تو تنها یک دونه تو این دنیا هست .
