شاید بعد از خوندن این تیتر عمیقا سوال شده باشه برات که دوستی مثلثی از کجا اومده اما خوب نگران نباش اومدم همین جا تا برات کامل توضیح بدم.
البته بماند که نمیدونستم چی بنویسم و از خورشید و ماه به دوستی مثلثی رسیدم اما خوب عیبی نداره به خورشید و ماهم یه روزی میرسم.
اما حالا بذار از دوستی مثلثی بگم، میدونی توی زندگی مدلهای مختلف دوستی داریم، مدلهای مختلفی که صرفا اسم دوست روی اونهاست ولی از دوستی واقعی خبری نیست.
دوستیهایی که صرفا برای منفعت تو شروع میشه نمیتونه خیلی دووم بیاره چون به هرحال یه روزی هم میشه که شاید دیگه خبری از اون منفعت نباشه، این دوستی انقدر پوچ و تو خالی هست که تموم کردنش هیچ درد و خونریزی هم نداره هیچ شاید بعد از تموم شدن اون احساس خوشحالی بیشتری هم داشته باشی.
یه نوع دیگه از دوستی هست که خوده خوده اصله و اونم دوستی مثلثیه حالا یعنی چی؟
دوستی مثلثی دوستی هست که شامل سه تا چیزه: قلب، عقل و روح
این سه تا میتونه یه دوستی واقعی رو به وجود بیاره.این قلبه که نمیذاره دلخوری بمونه یا این عقله که میدونه اگر از دستش عصبی باشی این وسط هنوزهم دوست داشتن وجود داره و اون روح که گاهی میتونه اونقدر بهم نزدیک بشه که انگار یکی هست.
یک روح و دو تا جسم.
توی دوستی واقعی هیچ کدوم منتظر منفعت نیستن توقع ندارن اگر یه قدم رفتن جلو حالا وقتشه اون طرف مقابل یه قدم جلو بره.
گاهی یکی میتونه 30 قدم بیاد جلو و اون یکی 70 قدم تا کاملش کنه.
قرار نیست توی دوستی واقعی یکی من یکی تو باشه میتونه گاهی یکی من و دوتا تو باشه.
این دوستیه که نیازی نیست بگی حالم بده یا خوبه چون تا وقتی روح هست نیازی به گفتن نیست .همین دوستیهاست که میتونی تو روزای بد روشون حساب کنی و بدونی قرار نیست پشتت رو خالی کنن و قرار نیست کسی به اجبار کنارت قرار بگیره.
توی دوستی واقعی همهچی به میل و خواست و ارادهی قلب خودته و من میگم مهم ترین سرمایههای آدمها میتونه دوستیهای واقعی اونها باشه، دوستیهایی که مطمئنن ناراحتی، دلخوری، اختلاف نظر وجود داره.
حتی گاهی بحث و دعوا هم میتونه وجود داشته باشه.
اما میدونی من از خودم میپرسم چی باعث میشه عمر یک دوستی واقعی تموم بشه؟اصلا چیزی وجود داره؟