صورتت را از چه پنهان کردهای ؟
نقابت را بردار.
باور کن بدون آن نیز نورانی و قوی به نظر میرسی.
در دنیای ظالمانه و تاریکی زندگی میکنیم، میدانم.
تماشای لبخندهایت خوی درندگی و شیطانی درون بسیاری را زنده میکند، میدانم.
از ابراز محبت بیدریغ رنجیده خاطر و زخم خوردهای، این را نیز میدانم.
اما همرنگ شدن با دیگران زیر قالبی تهی و به ظاهر نورانی را نمیفهمم.
با نقاب زدن، تنها به تعداد نقابداران میافزایی.
با این کار به نفع آنان پرچم در دست میگیری.
به جمع بینقابان بپیوند.
مانند تو بسیار است.
آنها در انتظار تو هستند.
در انتظار اقتدار و شکوفایی تو.
عدهای که هنوز هم چهره واقعیشان را به نمایش میگذارند.
عدهای که اعتقاد و باورشان، بازتاب روشنایی صورت خویش در دل عمیقترین سیاهیهای شب است.