نگاه تو
هجومِ عشق
به قلعه باستيل بود
تا زندان تنهايى را
به آتش بكشد.
آغازى باشد بر تمامِ
بيقرارى هاى جا مانده
از سلطنت تنهايى
كه تو با آغوشت
مسبب عزل ،
و اعدام آن باشى.
حال لبخندت
كه شروعى بر انقلاب عشق است
و آغازگر جمهورى آن
كه دين و محدوديت هايش را
از مملكتش جدا ميسازد
چون هيچ دينى
قادر به تفصيل اين عشق
نخواهد بود.
حال تو،
راوىِ جمهورىِ عشقى هستى
كه پس از تاريكى بسيار
بر ديارِ قلب، جارى ميشوى.
