در یکی از مقالات Harvard Business Review به موضوع بالا پرداخته شده و البته که من و شما هم حتما با اون برخورد کردیم و احتمالا راهکارهایی شخصی‌سازی شده هم برای خودمون ایجاد کردیم.
در زندگی شخصی فعالیت‌هایی وجود داره که راه فراری از اون‌ها نیست مثل ظرف شستن، مرتب کردن و نظم بخشیدن به وسایل یا مسواک زدن، به جز این در محیط کار هم این موضوع وجود داره، وظایف روتینی که به کار فکری کمی احتیاج داره مثل تایپ کردن یا وارد کردن حجم زیادی داده در نرم‌افزار یا انتظار برای گرفتن خروجی از یک برنامه اجرا شده و موضوعاتی شبیه این‌ها.
در این مقاله نویسنده براساس تحقیقی که بر روی 2000 شرکت کننده انجام داده متوجه شده که افراد کارهایی که درگیری فکری کمی نیاز دارد را پیش از اتمام اون و خیلی زودتر از موعد ترک می‌کنند و علتش رو در این می دونه که اساساً، ذهن به دنبال درگیر شدنه وقتی کارهایی را انجام میدیم که به توجه کمتری نسبت به توان ذهنی ما داره، خسته میشیم و این باعث ترک زودهنگام اون کارها میشه. اما اگر فعالیت دومی وجود داشته باشه که بتونیم همزمان با کار کم توجه در آن غوطه ور بشیم، می تونه اون توجه بیش از حدی که بهش احتیاج داریم رو ایجاد کنه و خستگی رو کم و استقامت موندن در انجام اون کار رو افزایش بده.
کار دوم می‌تونه گوش دادن به موسیقی یا پادکست یا دیدن فیلم و مستند یا حتی انجام یکسری حرکات ورزشی همزمان باشه.
حالا همین موضوع رو میشه در بحث طراحی محصول هم وارد کرد، اگر محصول شما به هر شکلی کاربر رو درگیر کاری زمانبر و یا روتین می‌کنه و یا به ارائه خدمتی تکراری (مثلا ارائه برنامه ورزشی روزانه) می‌پردازه توجه به این موضوع و همزمان کردن این دست کارها با کاری دیگه می‌تونه لحظات خوشایندتری رو برای مخاطب به همراه داشته باشه.
راهکار شما برای فرار از ترک زودهنگام کارهای روتین و خسته‌کننده چیه؟
مقاله اصلی: https://hbr.org/2022/04/research-how-to-power-through-boring-tasks
