حتما میدونین که «تا کسی ایراد نگیره یه کار بی ایراد نمیشه» . حقیقت اینه که اگه ما ایرادهای یه کاری رو بدونیم خیلی بهتر رشدش میدیم و خیلی بیشتر پیشرفتش میدیم .
من از زبون خیلی ها شنیدم : چون دوستش دارم بهش میگم .
این حرف ، دلیلیه که برای ما میارن وقتی عزیزشون رو ناراحت کردن با -به اصطلاح- دوست داشتنشون !
حالا ما واقعا چقدر باید انتقاد کنیم ؟ آیا اصلا راهی وجود داره که طرف با انتقادهای ما ناراحت نشه ؟
چه موضوعیه که میخواین در موردش انتقاد کنین ؟ لباسشه یا کتابی که به تازگی نوشته ؟!
هر چقدر اهمیت موضوع بیشتر بشه حساس تره برای اینکه انتقاد کنین. توی چنین مسائلی حتما حواستون باشه که به یک جزء انتقاد کنین . یعنی یهو کل بنیان یه چیز رو زیر سوال نبرین . علاوه بر اینکه قلبش رو می شکنین ، طرف قطعا به حرفتون گوش نخواهد داد چون کاملا میره تو حالت دفاعی .
آيا انتقادی که میکنین توی یه فراینده ؟ آیا شنیدنش واقعا به بهبودی کمک میکنه ؟ یه وقتایی شما با یه اثر مواجه میشین که تموم شده .
این اتفاق خصوصا خیلی در مواجهه با افراد هنرمند اتفاق میفته .
یه دوست عزیزی دارم که قبلا به یکی علاقه داشت . این کسی که بهش علاقه داشت کار تئاتر می‌کرد . این دوست عزیز من اون موقع رفت تئاتر دختره رو دید و انتهای تئاتر بهش گفت : عجب کارگردانی ضعیفی ! راستی فلان جا شعر رو اشتباه خوندیا !
وقتی برام تعریف می‌کرد با شوک بهش گفتم : همین؟! تو رفتی اجرای کسی که روش کراش داری بعد یه کلمه تعریف نکردی ؟
گفت : چرا ! بهش گفتم شالش بهش میاد !
اجرا تموم شده بود . انتقاد دوستم بی فایده بود چون دیگه اصلا امکان اصلاحی در کار نبود . تازه تهش هم متعجب مونده بود که چرا دختره آدم حسابش نمیکنه!
هیچ وقتِ هیچ وقتِ هیچ وقت فقط انتقاد نکنین . اگر یه اسلحه رو پیشونی تون گذاشتن که فقط از فلانی انتقاد کن ، بگین «اگه راست میگی شلیک کن!». مرگ ، شرف داره به اینجوری داغون کردن رابطه تون !
مغز ، اول و آخر یه مکالمه رو بهتر یادش میمونه . اگر با یه تعریف شروع کنین انتقادتون رو بگین و بعد با تعریف تمومش کنین ، هم حرفتون رو زدین هم رو طرف تاثیر مثبتی گذاشتین .
حقیقت اینه که همه ی حرف ها لازم نیست گفته بشن . یه وقتایی ما باید نظرهامون رو برای خودمون نگه داریم. مخصوصا وقتایی که در تخصص ما نیست . مخصوصا وقتایی که گفتنش ضروری نیست . مخصوصا وقتایی که کمکی نمیکنه .
حقیقت اینه که شنیدن انتقاد آدم ها رو خوشحال نمیکنه مگر اینکه ازتون بخوان . پس چیزی نیست که خیلی رندوم و معمولی بگینش .
خیلی وقت ها آدم ها توی مراحل مختلف زندگی شون به حمایت بیشتر از انتقاد نیاز دارن . حمایت آدم های نزدیک میتونه خیلی تعیین کننده باشه توی اینکه طرف ادامه بده و البته با دل قرص ادامه بده .
اگه هدفتون از انتقاد رشد عزیز تونه ، بدونین که بدون حمایت شما ازش ، به هیچ عنوان به هدفتون نمیرسین .
انتقاد خیلی موضوع های گسترده ای رو شامل میشه . ممکنه شما از یه جمله ی یه آدم انتقاد کنین یا کارش یا برخوردش یا هر چی !
به هر حال دونستن این نکات میتونه کمک کننده باشه اما اینکه چقدر از کدومشون استفاده کنین ، بستگی به برداشت خودتون داره. برداشت و شناخت خودتون از فرد مقابل و شرایط .
امیدوارم براتون مفید بوده باشه !
