یه جایی داشتم میخوندم که اکثر دلایلی که زوج ها بابتش با هم قطع ارتباط میکنن ، همون دلایلیه که همون اول رابطهچ دیدنش . جالب نیست ؟ یعنی بر خلاف اون چیزی که خودمون در مورد قابل پیش بینی بودن روابطمون فکر میکنیم !
یه سری نشونه ها هست که ما توی رابطه (ارتباط یا هر اون اسمی که ارتباط مون داره…) میبینیم ها. جلوی چشممونه . نمیخوایم قبول کنیم که نمیخوایم!
پیشنهاد میکنم بخونین : پیچیدگی روابط عشق مدرن
مثل همون بار اولی که با چشم های خودمون میبینیم این کسی که ازش خوشمون میاد ، برامون وقت نمیذاره ولی میگیم چی ؟
کار داره ! وقت نداره ! درگیره بابا !
میدونستین در رابطه‌ها، گاهی برای اینکه حس بهتری داشته باشیم یا از روی ترس از دست دادن، خودمون رو گول می‌زنیم؟ این دروغ‌ها به نوعی بهانه‌های ذهنی هستن که به خودمون میگیم تا با شرایط کنار بیاییم.
طرف رو دوستش داریم اما میدونیم ایرادی داره که داشتن یا نداشتنش ، میتونه تعیین کننده باشه تو اینکه باهاش ادامه بدیم یا نه ، حداقل بلندمدت باهاش ادامه بدیم یا نه .
بنابراین «میتونم عوضش کنم» دلگرم کننده ترین حرفیه که خودمون میتونیم به خودمون بزنیم .
عشق مهمه ؟ معلومه .
میتونیم بگیم یکی از مهم ترین هاست .
آیا مهم ترینه ؟ نه .
آیا کافیه ؟ نه .
اگه خواسته هامون از رابطه فرق داره ، اگه شکاف خانوادگی یا مالی یا فرهنگی داریم ، اگه در مورد مسائل اساسی -مثل ازدواج، اعتقادات مذهبی ، انتظارات از یک زندگی خوشحال و… - تفاهم نداریم متاسفانه در موارد خیلی خیلی زیادی (تقریبا همه ی موارد) عشق صرفا یک نمک رو زخمه .
احتمال خیلی بالا شما خوب درکش میکنین که بهش نزدیک هستین . مشکل ما اونجایی شروع میشه که «فقط من اونو میفهمم» میشه توجیه شما برای کارهای غیر منطقی اون و رفتارهای نادرست اون با خودتون .
گاهی ما فکر میکنیم اگه یه ارتباط/رابطه مشکلاتی داره ما میتونیم با اینکه صد خودمون رو بذاریم درستش کنیم. شاید مثل وقتایی که فکر میکنیم اگه طرف اندازه ای که ما دوستش داریم دوستمون نداره، میتونیم با بیشتر بهش عشق ورزیدن مجابش کنیم ما رو بیشتر دوست داشته باشه ؟
متاسفانه ما هیچ وقت نمیتونیم سهم طرف مقابل رو پر کنیم .
اینم یادگاری از من داشته باشین دوستان : معمولا وقتی شما میاین سهم اونم انجام میدین ، در طولانی مدت بیشتر باعث دافعه میشه تا جاذبه .
اگه ما آدم ها ذهن مون توانایی دروغ داره ، یه ذره احمقانه ست تو گوش هم بخونیم : با خودت صادق باش !ْ
من فکر میکنم زندگی خودش به ما به واسطه ی تجربه یاد میده که کجاها نباید دروغ بگیم و کجاها اتفاقا باید دروغ بگیم !
دوستان ! راستش یه وقتایی باید و بهتره که دروغ بگیم ولی معمولا هیچ وقت دروغ گفتن به خودمون ایده ی خوبی نیست . حالا بازم هر جور صلاح میدونین!
