این روزها ازدواج سنتی تقریبا منقضی شده و ازدواجها متفاوت اتفاق می افتن.
حالا که ماها بیشترین نقش رو در انتخاب هامون داریم ، بیشترین تنوع رو هم ما تجربه می‌کنیم . برای همینم چالش های بیشتری رو تجربه می‌کنیم . حالا :
ظاهر یک آدم خیلی روی نظرمون تاثیر میذاره . نرمالم هست ! ولی متاسفانه رو پیشونی شون ننوشته «کیس ازدواج» یا «مشکل تعهد» یا «درخواست های عجیب تو رخت خواب» …
امروز داشتم فکر میکردم «اگر آدم هایی که ظاهرشون خیلی سلیقه/تایپ ما نیست، همونایی باشن که رفتار و خواسته هاشون از رابطه تایپ ما هست ، ما چیکار باید بکنیم ؟»
بیاین با هم یه دو دو تا چهار تای ساده بکنیم. رنگ چشمهای یک نفر میتونه باعث شه موقع حرف زدن نخوایم خیلی نگاهش کنیم یا برعکس… رنگ چشم های یه نفر شاید ما رو ترغیب کنه ببوسیمش !
حالا سوال :
از نظر علمی ، این امکان وجود داره چون خب ظاهر فقط یک بُعد از جذابیته . یک سری ویژگی های رفتاری خصوصا وقتی زمان میگذره و میفهمیم باهاش و اون ویژگی هاش اوقات خوبی داریم ، برای ما مهم تر از ظاهر فردن.
یه اشاره ای بکنیم به یک پدیده روانشناسی به اسم «اثر مواجهه مکرر» . میگه که: نزدیکی و تعامل مداوم با یک نفر میتونه احساس جذابیت رو افزایش بده .
همچنین، وقتی کسی ما رو خوب درک کنه، ازمون حمایت کنه یا باهاش تجربه‌های عاطفی عمیق داشته باشید، ممکنه نظرمون در مورد ظاهرش تغییر کنه و جذاب‌تر به نظر برسه .
اگر ظاهر کسی به طور بنیادی با معیارهای زیبایی ما سازگار نیست ، احتمال خیلی بالا نظرمون راجع بهش چندان قرار نیست تغییر کنه . جذابیت فیزیکی خیلی وابسته به ذائقه شخصیه که همیشه هم قابل تغییر نیست.
در نهایت مقاله ی رایج ترین دروغ هایی که تو رابطه به خودمون میگیم رو بخونین .
