اولین بار که فردی را میبینی، بسته به جاذبه اش و نحوه شکل گیری تصادفِ آشنایی تان، هر یک برای دیگری چند جمله خواهید نوشت. البته چند جمله کوتاه!
در دفعات آتی، جمله ها شروع به تکمیل شدن میکنند. به مرور زمان چند جمله کامل بر روی برگه هایتان، شکل میگیرد. اما کم پیش می آید فرایندِ جمله سازی بین تان پس از ماه ها، هنوز ادامه داشته باشد.
اما همیشه استثناها، هستند که تعاریف را در نگاهتان وارونه کنند. مثل یک آشفتگیِ روزانه به جانتان می اُفتند تا از آنها بنویسید. در مواردی معدود این جمله سازی، منتج به نوشتنِ فصلی از یک داستان میشود. تا به حال بیش از این جلو نرفته‌ام اما گمان میکنم که اگر این روند ادامه پیدا کند، در تولد چند سالگی رفاقت تان باید جلسه‌ی امضای اثر توسط شخص نویسنده را برگزار کنید.
