از نقطه نظر فیلسوف آلمانی امانوئل کانت، دروغ گفتن هرگز یک گزینه نیست، حتی وقتی که تصمیم مربوط به مرگ و زندگی باشد. طبق نظر کانت، گفتن حقیقت بخش بنیادین اخلاق است. این تمرکز روی وظیفه به همراه امر مطلق بنیادی، اساس سیستم باور کانتی را تشکیل می دهد.
اصول اخلاقی کانتی سیستمی از اخلاقیات بر اساس مسئولیت پذیری استوار است، که بر متفکران اخلاقی که نظراتش را گسترش داده اند تاثیر فوق العاده ای گذاشته است. یک امر مطلق عبارتی است بدون هیچ شرطی. وابسته به پیامدهای هیچ عمل دیگری نیست، فرمانی است که فقط باید از آن پیروی شود. مثلا، یک قانون عمومی هست که هیچ کس نباید دزدی کند. ولی، مثلا بعضی ممکن است بحث کنند که اگر دزدی تنها گزینه برای نجات دادن یک بچه از گرسنگی باشد مستثنی است. اما از نظر کانت، هیچ استثنایی وجود ندارد. قانون این است که هیچ کس نباید دزدی کند، پس هیچ کس نباید تحت هیچ شرایطی دزدی کند.
قاعده کلی کانت در اصل این بود "شخص باید همواره چنان عمل کند که گویی شیوهٔ عمل او قانون فراگیر طبیعت خواهد شد." به این ترتیب، یک عمل اخلاقا مجاز است اگر با قانونی مطابقت داشته باشد که برای تمام افراد روی زمین قابل اعمال باشد. مثلا، قاعده مرتبط به احتمال اجازه به دروغ گفتن را در نظر بگیرید. اگر همه در همه حال اجازه داشتند که دروغ بگویند، این خود زنی خواهد بود، هیچ کس قادر نخواهد بود به هیچ کس دیگری اعتماد کند و جامعه از هم خواهد پاشید. کانت نتیجه می گیرد، پس هیچ کس نباید دروغ بگوید چون اگر همه دروغ بگویند جامعه از هم خواهد پاشید.
همچنین کانت معتقد بود نباید افراد با همدیگر به عنوان وسیله ای برای رسیدن به یک هدف رفتار کنند. درعوض ، باید با هر شخصی به عنوان هدف نهایی رفتار شود. به طور کلی، نظریه های کانت به عنوان شکلی از "فلسفه نقدی" شناخته می شوند.
نقل قولها از کانت:
ما با دارایی هایمان ثروتمند نیستیم بلکه با کارهایی که می توانیم بدون ثروت انجام بدهیم.
کسی که با حیوانات بی رحم است با انسانها هم بی رحم می شود. می توانیم قلب یک نفر را با رفتارش با حیوانات قضاوت کنیم.
دو چیز ذهن را با شگفتی و تعجب افزاینده همیشگی پر می کند، ذهن کنجاو اغلب اوقات و خیلی شدید به سمت آنها کشیده می شود: آسمان پر ستاره بالای سرم و قانون اخلاقی درونم.
تمام آگاهی ما با حواس شروع می شود و با ادراک پردازش می شود و با نتیجه گیری پایان می یابد. هیچ چیز بالاتر از نتیجه گیری نیست.
هر قدر سرمان شلوغ تر باشد همانقدر بیشتر احساس می کنیم که زنده هستیم، و بیشتر نسبت به زندگی آگاه تر می شویم.
ترجمه ی ایمیلهای آموزشی gohighbrow.com
