وینسترول ابتدا در سال ۱۹۵۹ کشف شد. کمی بعد از آن لابراتوری بریتانیایی (Winthrop) یک نسخه دارویی از روی آن ساخت. در سال ۱۹۶۱، این دارو توسط کمپانی آمریکایی استرلینگ خریداری شده و آنها شروع به تولید و فروش آن در بازار‌های آمریکا کردند. در ابتدا از وینسترول برای درمان بیماری‌های گوناگونی استفاده میشد. اما بعدا، در دهه ۷۰ میلادی، سازمان غذا و دارو مصرف آن را تنها برای بهبود رشد و درمان پوکی استخوان مجاز دانست. در دهه ۸۰ میلادی، یک موج نابودی استرویید‌های آنابولیک در آمریکا به راه افتاد، اما وینسترول جز آن دسته از استرویید‌ها بود که نه تنها توانست بقای خود را حفظ کند، بلکه در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی به محبوبیت و ترقی خوبی دست یافت.
در طول این بازه زمانی از این استرویید به منظور درمان کم خونی استفاده میشد، زیرا وینسترول دارای این توانائی بود که تعداد گلبول‌های قرمز را افزایش دهد و همچنین از آن در درمان ورم صورت یا آنژیوادم نیز استفاده میشد. هنگامی که تولید کننده وینسترول در نهایت از تولید آن دست کشید، کمپانی دارویی (Ovation) حق تولید آن را در سال ۲۰۰۳ خریداری کرد. اما به هر حال، این کمپانی نیز امروزه دیگر وینسترول تولید نمیکند، بنابراین تمام محصولات وینسترول موجود در بازار کنونی آمریکا تولیدات عمومی و متفرقه هستند و نه تولیدات دارویی. اما در خارج از آمریکا، همچنان چندین برند مطرح و بزرگ هستند که تولید وینسترول را ادامه میدهند.
استانازولول اصل را می‌توان از طریق مخلوط آن با آب تشخیص داد زیرا ذرات بسیار ریز وینسترول خود را از مایعات جدا میکنند. این ذرات اگر تکانی به ظرف وارد نشود پس از چند ساعت ته نشین میشوند. این کریستال‌ها دارای رنگ سفید شیری هستند. وینسترول نه تنها در انسان‌ها میتواند مورد استفاده قرار بگیرد، بلکه از آن در دامپزشکی نیز استفاده میشود. حیوانات ضعیف یا آسیب دیده میتوانند با وینسترول درمان شوند و از مزایای آن در حیوانات می‌توان به افزایش تعداد گلبول‌های قرمز، تقویت استخوان ها، تحریک اشتها و بهود رشد عضلات اشاره کرد. همچنین بر اساس گزارش‌های فراوان از وینسترول در مسابقات اسب دوانی برای تقویت اسب‌ها نیز استفاده میشود.
لازم به ذکر است که هم نوع تزریقی و هم نوع خوراکی وینسترول دارای ساختار شیمیایی یکسانی می‌باشد، بنابراین نحوه عملکرد آنها در بدن نیز مشابه است. بر خلاف دیگر استرویید‌ها نظیر آنادرول یا دیانابول که پیوندی با گیرنده‌ها برقرار نمیکنند، اما وینسترول با اتصال به گیرنده‌های آندروژن سلول‌ها میتواند در بدن عمل خود را انجام دهد. وینسترول همچنین دارای تمایل زیاد در برقراری پیوند با (SHBG) می‌باشد. این امر باعث میشود مقادیر بیشتری وینسترول در جریان خون باقی بماند و باعث بهبود رشد عضلات شود.
به دلیل این توانایی بالا در تولید پروتئین، از وینسترول می‌توان در عضله سازی خالص استفاده کرد. اگرچه با مصرف وینسترول فرد عضلات سخت و خشکی به دست میاورد و اینطور تلقین میشود که چربی سوزی نیز روی داده است، اما در واقع وینسترول باعث چربی سوزی نمی‌شود. از آنجایی که احتباس آب حاصل از مصرف وینسترول کم می‌باشد، بنابراین عضلات ساخته شده سخت و خشک و ظاهری با کیفیت دارند. وینسترول هیچگونه عمل استروژنیک در بدن ندارد و همچنین به استروژن نیز تبدیل نمی‌شود. اما به همین دلیل هم هست که وینسترول نمی‌تواند همانند استرویدهایی نظیر دیانابول نتایج بسیار قابل توجهی ایجاد کند. لازم به ذکر است که اگرچه وینسترول در فرم خوراکی نیز وجود دارد، اما توصیه میشود از این فرم استفاده نکنید. زیرا مصرف خوراکی آن فشار زیادی را به کبد وارد می‌کند و ممکن است باعث ایجاد مشکلات کبدی شود.
وینسترول میتواند از طریق خوراکی مصرف شود و همچنین می‌توان آن را به صورت عضلانی تزریق کرد. نوع خوراکی آن، میتواند ۹ ساعت در بدن دوام آورد. اما نوع تزریقی وینسترول میتواند تا ۲۴ ساعت نیز دوام آورد. در فرم قرص، وینسترول در دوز‌های ۵ میلی گرمی عرضه میشود. اما دوز‌های تزریقی آن به صورت ۵۰ میلی لیتری میباشند.
به شکل رایج نوع مصرف آن به صورت ۱۰-۲۵ میلی گرم به صورت دوز خوراکی همراه با ۲۵-۵۰ میلی لیتر دوز تزریقی می‌باشد. نتایج مطلوب معمولا از دوز‌های ۵۰ میلی گرمی تزریقی حاصل میشود. رتبه آنابولیک این استرویید ۳۲۰ می‌باشد در حالی که رتبه آندروژنی آن ۳۰ می‌باشد. به همین دلیل است که زنان نیز میتوانند به شکل ایمن ۵ تا ۱۰ میلی گرم در روز از این دارو استفاده کنند.
برای دریافت نتایج شگفت انگیز، وینسترول را میتوانید در یک دوره ۱۰ هفته‌ای همراه با استروییدهایی نظیر تستوسترون و مسترون مصرف کنید. برای مبتدی ها، این یعنی مصرف دوز‌های تزریقی وینسترول به میزان ۵۰ میلی گرم روز در میان، همراه مصرف هفتگی ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلی گرم تستوسترون برای ۸ هفته ابتدایی. برای ۲ هفته باقیمانده، تنها دوز‌های تستوسترون باید مصرف شود. اگر وینسترول را نمیخواهید همراه با دیگر استرویید‌ها مصرف کنید، پس مبتدی‌ها میتوانند به شکل هفتگی از دوز ۴۰۰ میلی گرم بهترین نتایج را دریافت کنند.
برای مصرف کننده سطح متوسط وینسترول، دوره باید شامل مصرف هفتگی ۱۰۰ میلی گرم تستوسترون برای ۱۰ هفته همراه با ۴۰۰ میلی گرم تزریق عضلانی هفتگی برای ۸ هفته ابتدایی می‌باشد. برای مصرف کنندگان حرفه ای، دوره وینسترول تنها برای عضله سازی خالص یا افزایش حجم استفاده میشود. برای این هدف، ۱۰۰ میلی گرم تستوسترون به صورت هفتگی در کنار ۲۰۰ میلی گرم ترنبولون به صورت هفتگی در ۱۰ هفته میبایست استفاده شود. ۸ هفته ابتدایی این دوره همچنین باید دارای ۴۰۰ میلی گرم وینسترول تزریقی در هفته نیز باشد.
از وینسترول می‌توان برای درمان آنژیوادم وراثتی نیز استفاده کرد، بسته به واکنش بالینی فرد بیمار، او میتواند با دوز ۲ میلی گرم سه بار در روز شروع کند. اگر میزان ورم در فرد به شکل مطلوبی جلوگیری شد، سپس میزان دوز مصرفی به شکل آهسته با فاصله‌های ۱ تا ۳ ماهه میتواند افزایش پیدا کند. هنگامی که دوز بیمار تنظیم شد، باید به شدت تحت نظارت باشد تا در صورت بروز عوارض شدید اقدامات لازم انجام شود. استفاده از وینسترول در درمان آنژیوادم در کودکان بیشتر میتواند مضر باشد تا مفید. به همین دلیل است که از مصرف وینسترول در کودکان تا جای ممکن باید اجتناب شود.
وینسترول از طریق ادرار خارج میشود و یک دوز کامل عضلانی وینسترول میتواند تا ۲ ماه از طریق آزمایش ادرار شناسایی شود. یک دوز ۵ تا ۱۰ گرمی خوراکی وینسترول را می‌توان تا ۱۰ روز پس از مصرف در ادرار شناسایی کرد.
همانند هر استرویید دیگر، وینسترول نیز باید پس از مشورت‌های حرفه‌ای پزشکی مورد استفاده قرار بگیرد. هنگام بالا بودن بیش از حد سطح کلسیم، داشتن سرطان پروستات و سرطان سینه فرد نباید از وینسترول استفاده کند. وینسترول همچنین میتواند باعث ایجاد نقص در جنین شود، بنابراین زنان باردار یا زنانی که احتمال بارداری آنها در آینده نزدیک وجود دارد به هیچ وجه نباید از آن استفاده کنند.
همچنین فرد در صورت داشتن سابقه قبلی حملات قلبی، بیماری‌های رگی یا قلبی، سطح بالای کلسترول، مشکلات خون ریزی بیش از حد یا لخته شدن خون، دیابت و مشکلات کبدی و کلیوی باید با پزشک مورد نظر مشورت‌های لازم را انجام دهم. اگر فرد دارای یک یا چند مورد از این مشکلات باشد، پس ممکن است نیاز به تغییر دوز‌های مصرفی باشد. وینسترول با رقیق کننده‌های خون، دارو‌های دیابت و انسولین در تداخل است. هنگام مصرف هرگونه از این داروها، باید در مصرف وینسترول دقت لازم را به خرج دهید.
وینسترول ترجیحا نباید به دوره‌های حجم سنگین افزوده شود، زیرا این دوره‌ها عموما دارای دوز‌های بالا و سمیت زیادی دارند. افزودن وینسترول به چنین دوره‌ای میتواند باعث افزایش سطح کلسترول و همچنین افزایش احتمال بزرگی ماهیچه قلب شود. بهترین حالت این است که از وینسترول در قبل از شروع مسابقات یا دوره‌های کات تابستانی استفاده کنید.
همچنین باید بسیار مراقب باشید که از نسخه‌های غیر قانونی و کم کیفیت وینسترل به شکل تصادفی استفاده نکنید. اینگونه داروها دارای عوارض جانبی بسیار بیشتر و خطرناک تری هستند. از عوارض آنها می‌توان به رویش غیر نرمال موی صورت و بدن، بی خوابی، تغییر میل جنسی، تاسی، مشکلات کبدی و بسیاری اثر منفی دیگر اشاره کرد. همچنین نوع خوراکی وینسترول دارای تاثیر منفی شدیدی روی کبد می‌باشد. به همین دلیل است که وینسترول باید به صورت عضلانی تا جای ممکن تزریق شود.
استرویید‌های آنابولیک نظیر وینسترول میتوانند دارای چندین عارضه جانبی جدی باشند. این موضوع میتواند مرتبط با دوز‌های مصرفی باشد. افراد مصرف کننده میتوانند دچار مشکلات حاد کبدی و همچنین حالت تعوع و استفراغ شوند. برخی از افراد دچار مشکلات در خواب، تورم قوزک پا، خشکی پوست در سراسر بدن و همچنین تغییر رنگ پوست میشوند. زنان مصرف کننده نیز ممکن است شاهد تغییرات در چرخه قاعدگی، ایجاد آکنه و رشد موی صورت و همچنین کلفتی صدا باشند.
چندین عارضه جانبی تجربه شده برای وینسترول وجود دارد که خلاصه آنها به شرح زیر است :
تمام عوارض جانبی وینسترول همیشه به صورت یک جا گزارش نشده اند. اما به هر حال، افراد حرفه‌ای باید همیشه با پزشک خود مشورت داشته باشند و در صورت بروز عوارض جانبی جدید آنها را به سازمان غذا و دارو گزارش دهند.
