بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
گویی خودم رو احساس میکنم با همه ی وجودم
تپش های قلبم رو
صدای نفس هام رو
آری گویی از حجاب ها و محدودیت ها رها شده ام
می بینم ، می شنوم و احساس میکنم خودم رو
و این حس عجیب و زیبایی است
این منم
خودخودم
با مسیری روشن
با قلبی بی قرار
با حسی زیبا
با قواعدی که خودم میخواهم تعریف کنم.نه دیگران.ونه هیچ کس دیگری
امیدوار
باتلاش
هرکاری رو دوست دارم و میخوام رو انجام میدم
مانند کودکی شاد و پرانرژی این سو و آنسو میدوم
به همه جا سرک میکشم
همه چیز را می بینم. چیزهایی که تاکنون نمی توانستم ببینم. مانند نابینایی که تازه بینا شده
همه چیز را می شنوم.مانند ناشنوایی که شنوا شده
گویی حس های من پس از پس از مدتها خاموشی تازه شروع به کار کرده اند
عجیب است .خیلی عجیب
این حس قدرت رو که با زیبایی همراه شده رو چطوری توصیف کنم
میخوام نامی را براش انتخاب کنم
آیا میتونم خودم رو با یه کلمه بیان کنم؟و اون کلمه چی میتونه باشه؟
من کلمه عشق رو انتخاب میکنم.
نمی دانم من انسانی نو شده ام یا از همان آغاز این بوده ام و فقط همه چیز را فراموش کرده بودم و این فراموشی مرا خاموش کرده بود.
اما اکنون این نور و روشنایی و قدرت همه ی وجودم رو فرا گرفته.
پس باید شروع کنم. آنگونه که خودم میخوام.
بله شروع میکنم
و چه زیبا می شه این انسان نو.
عشق همه چیز است یا همه چیز عشق؟
فرقی هم نمی کند تو نام همه چیزرابگذار عشق.
