۱. در حین دعوا یا مشاجره.
یکی از بهترین مواقع برای کسب اقتدار از طریق سکوت، در زمان خشمگین شدن است. ضمیر من شما تلاش دارد تا محتویاتش را برون ریزی کند، اما این شما هستید که کنترل را در دست گرفته اید و نه ضمیر من تان. زمانی که فردی بر سر شما داد می زند، به دنبال بهانه برای دعوا است و یا به شما ایراد می گیرد، شما به معنای واقعی کلمه می توانید قدرت را از آنها بربایید اگر تنها به آنها نگاه کنید و چیزی نگویید. این به شدت دشوار اما در عین حال بسیار قدرت بخش است.
۲. زمانی که در جمعی از دوستان و همکاران هستید و آنها غیبت می کنند.
غیبت کردن مسری است. زمانی که شما از کسی خوشتان نمی آید و دیگری شروع به بدگویی پشت سر آنها می کند، شما هم به طور طبیعی حرف های او را تایید می کنید و ادامه می دهید.
اما یکبار سعی کنید مراقب باشید و به این ویروس غیبت کردن مبتلا نشوید، از قدرت سکوت استفاده کنید. اگر چندبار این کار را انجام دهید، به تدریج اطرافیان شما متوجه می شوند که شما تغییر کرده اید، نیازی به توجیه یا دلیل آوردن نیست، کافی است آن جمع را ترک کنید و بعد از مدتی از حلقه غیبت کننده ها خارج می شوید و انرژی کلامی تان را بیهوده به هدر نمی دهید.
دقت کنید، افراد غیبت کننده معمولا بهانه خوبی برای حرفشان پیدا می کنند و اگر با آنها برخورد کنید، معمولا نمی پذیرند که حرفشان غیبت کردن است. بنابراین سعی نکنید آنها را مجاب کنید. رفتار شما تاثیری که می خواهید را روی همه آن جمع خواهد گذاشت.
۳.زمانی که فردی صحبت می کند.
سکوت ابراز قدرتمندی در ارتباطات است، چون به ما این فرصت را می دهد که شنوندگان بهتری باشیم. تنها اجازه دهید دیگران صحبت کنند و با حرکات چهره و بدن به آنها نشان دهید که به آنها گوش می دهید. شاید این گاهی اوقات حوصله سر بر یا دشوار باشد، اما سکوت عامل قدرتمندی در ارتباطات و اثرگذاری است.
زمانی که سکوت را در این موقعیت ها تمرین می کنید، توجه کنید که افراد بیشتری تمایل پیدا می کنند با شما صحبت کنند. بدیهی است که در حین مکالمه گاهی اوقات لازم می شود شما هم صحبت کنید، اما باید یاد بگیرید که از این کلامی که می خواهید بیان کنید به بهترین شکل بهره ببرید و اثرگذاری خود را با آن تقویت کنید و نه برعکس.
گاهی اوقات و در موقعیت های مشخصی، این شما هستید که باید گوی مکالمه را در دست گیرید، برای مثال، در موقعیت مصاحبه شغلی، شنونده محض بودن نه تنها مفید نیست، بلکه فرصت های شغلی را از شما میگیرد. بنابراین، موقعیت شناسی در این مورد ضروری است.
۴. سکوت در تنهایی خانه.
سکوت به ما کمک می کند تا ذهن مان را خلوت و مرتب کنیم، تا رویدادهای روزمان را بررسی کنیم و یا آنچه می خواهیم در روز پیش رویمان اتفاق بیافتد را مجسم کنیم. کافی است زمانهایی در ابتدای روز و انتهای روز را برای سکوت و خلوت کردن با خود قرار دهیم. این یکی از مهم ترین کارهایی است که برای خودمان، برای رشد فردی مان و در راستای شناخت خودمان و رسالت مان در این دنیا می توانیم انجام دهیم. به علاوه، این سکوت در شروع و پایان هر روز، به ما کمک می کند تا ارتباط میان ذهن و بدنمان را حفظ کنیم و آرامش و تعادل را هم در ذهن و هم در بدن مان برقرار کنیم.
این سکوت است که به ما کمک می کند تا با بعدی از وجودمان آشنا شویم که در شلوغی زندگی روزانه، امکان ظهور پیدا نمی کند. و این بعدی از وجود ماست که در انتهای زندگی، میزان ارزشمندی و معنای زندگی ما با آن سنجیده می شود.
