چای چیست؟

چای چیست؟ تفاوت بین چای های واقعی و تیسان های گیاهی (دمنوش ها)

چای برای قرن ها بخش مرکزی جامعه بوده است. یونانیان و رومیان باستان، قبایل بومی در قاره آمریکا و راهبان در آسیا از چای به عنوان یک گیاه دارویی استفاده می کردند. چای یک بخش کلیدی از تعاملات اجتماعی است، جایی که نقش اصلی را در جلسات سیاسی و جشن گرفتن مناسبت های خاص ایفا می کند. فرهنگ چای به طور چشمگیری از نظر سبک از مراسم چای ژاپنی گرفته تا یک فنجان ساده بعد از ظهر با دوستان و خانواده در ایوان متفاوت است.

تس مورد علاقه فرهنگ‌های متنوعی مانند آمریکایی‌ها و پرتغالی‌ها است و بخش بزرگی از صادرات را در کشورهای آفریقایی مانند کنیا تشکیل می‌دهد. تهیه چای همچنین شامل قوانین مفصلی برای نحوه دم کردن چای بسته به سنت محلی است. لوازم جانبی چای می تواند یک فنجان معمولی را به یک مراسم خاص تبدیل کند و این نوشیدنی را به نوشیدنی تبدیل کند که قدرت اتحاد جوامع و درمان بیماری های مختلف را دارد.

تاریخچه مختصری از چای

چای در چین سرچشمه گرفت، جایی که در دوره سلسله شانگ در طب سنتی مورد استفاده قرار گرفت، اما تا زمان سلسله تانگ مورد توجه سراسر کشور برای استفاده تفریحی قرار نگرفت. کشیش‌های پرتغالی اولین اروپایی‌هایی بودند که در قرن پانزدهم هنگام اقامت یا سفر از طریق چین، چای را کشف کردند. چای اولین بار در قرن شانزدهم به اروپا معرفی شد و 100 سال طول کشید تا در قرن هفدهم به نوشیدنی اصلی بریتانیا تبدیل شود. چای در مرکز تغییرات متعدد جهانی از استعمار تحت کمپانی هند شرقی تا رویدادهای جشن چای بوستون قرار داشت.

در آن سوی کره زمین، مصرف چای به طور گسترده به عنوان بخشی از رویدادهای معنوی و اجتماعی در قاره آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. در آمریکای جنوبی اعتقاد بر این بود که یربا میت نوشیدنی خدایان است که به نوشیدنی‌های چای بینش عمیقی نسبت به وجود خود و دنیای اطرافشان می‌دهد. Yerba mate یک نوشیدنی عمیقاً معنوی در آمریکای جنوبی است که اغلب در مورد ترکیب نوشیدنی ها و فلسفه باayahuasca مقایسه می شود.

تا سال 2016، چین و هند بیش از 60 درصد چای جهان را تولید کردند. در طول قرن ها، تولید چای به طور فزاینده ای از تولید دستی به تولید ماشینی منتقل شده است. با این حال، هنوز هم می توان به راحتی چندین گونه چای را پیدا کرد که با روش های دست ساز تولید می شوند.

تفاوت بین چای

تفاوت بین هزاران چای مختلف را می توان در فرآیند پرورش چای و روش های فرآوری چای خلاصه کرد. دو نوع اصلی چای وجود دارد: چای واقعی و چای گیاهی که به نام تیسان نیز شناخته می شود. چای های واقعی همه از گیاه کاملیا سیننسیس که معمولاً به عنوان گیاه چای شناخته می شود مشتق شده اند و شامل چای سبز، چای سفید، چای سیاه و چای اولانگ می شود. گیاه چای یک گیاه همیشه سبز است که در بسیاری از آب و هواها رشد می کند، که می تواند طعم های مختلفی را به هر دم کرده منحصر به فرد بدهد.

دمنوش های گیاهی یا تیسان ها کاملاً فاقد کافئین هستند و با استفاده از هیچ برگ گیاه کاملیا سیننسیس ساخته نمی شوند. در عوض، این ترکیبات گیاهی با استفاده از ادویه ها، گل ها و برگ های انواع گیاهان دیگر از جمله میوه ها و گیاهان درست می شوند. اغلب اوقات، دمنوش‌های گیاهی با استفاده از برگ‌های چای واقعی برای طعم‌های متمایز ساخته می‌شوند که به عنوان عرقیات گیاهی شناخته می‌شوند. عرقیات گیاهی را می توان به سیاه، سبز، سفید و اولانگ تقسیم بندی کرد، بسته به اینکه کدام برگ چای و فرآیندهایی که برای ایجاد ترکیب گیاهی استفاده می شود.

فرآیند اکسیداسیون

حتی اگر همه چای های واقعی از یک بشقاب تهیه می شوند، به دلیل فرآیند اکسیداسیون یا تخمیر برگ های چای متمایز هستند. اکسیداسیون یک فرآیند طبیعی است که رنگ و طعم برگ های چای را تغییر می دهد. برگ ها از گیاه چای برداشت می شوند و سپس با دست یا با استفاده از دستگاه رول می شوند. فرآیند چرخاندن، ترک‌های ریز ایجاد می‌کند که به اکسیژن اجازه می‌دهد تا با آنزیم‌های گیاهی که منجر به انواع مختلف چای واقعی می‌شود، واکنش نشان دهد.

چای سبز و سفید اکسید نمی شوند و پس از برداشت به سادگی خشک می شوند. برگها له نمی شوند، بلکه در معرض خشک شدن یا در آفتاب یا با پختن تابه قرار می گیرند. از طرف دیگر چای سیاه به طور کامل اکسید می شود در حالی که چای اولانگ تا حدی اکسید می شود. پرورش دهندگان چای در اکسید کردن برگ ها متخصص هستند و در برخی موارد این فرآیند چندین بار تکرار می شود یا از تکنیک های خاص صنایع دستی برای ایجاد عطر و طعم دقیق استفاده می کند.

به طور کلی، چای‌هایی که کاملاً اکسید شده‌اند، مانند چای سیاه، طعم و عطر قوی‌تری پیدا می‌کنند و به رنگ قهوه‌ای تیره یا قرمز سوخته غنی‌تر خواهند بود. چای با اکسیداسیون کمتر، مانند چای سفید، طعم لطیف‌تری دارد و به رنگ سبز روشن یا زرد خواهد بود.

انواع چای

اکنون که می‌دانید چرا چای‌ها در سطح تولید متفاوت هستند، نحوه تفاوت آنها در طعم و فواید سلامتی را بیان می‌کنیم.

چای سیاه

چای سیاه یکی از محبوب ترین چای ها در سراسر جهان است و همچنین فرآوری شده ترین چای واقعی است. برگ ها برداشت می شوند و بلافاصله پژمرده می شوند و سپس برای آزادسازی آنزیم هایی که با اکسیژن واکنش می دهند، نورد می شوند. پس از غلتاندن، برگها یکی یکی باز می شوند تا اکسیداسیون کامل رخ دهد. هنگامی که برگ ها قهوه ای می شوند، برای جلوگیری از اکسیداسیون اضافی و تغییر طعم، آنها را آتش می زنند.

فرآیند اکسیداسیون چای سیاه طعمی قوی و قوی به این چای می دهد. این چای دارای طعم قوی است و معمولاً به رنگ قهوه ای تیره، قرمز سوخته یا سیاه است. چای سیاه که به عنوان مالت و غنی توصیف می شود، دارای نکاتی از شکلات تلخ، خرما و کشمش است. چای سیاه همچنین حاوی بالاترین محتوای کافئین در بین تمام چای های واقعی است، به جز چای سبز ماچا، با 60 تا 90 میلی گرم در هر فنجان 8 اونس.

انواع مختلفی از چای سیاه از جمله دارجیلینگ، آسام، سیلان و صبحانه انگلیسی وجود دارد. آسام و دارجلینگ تقریباً به طور کامل در هند کشت می‌شوند که مزه‌ی اولی تنومند و قوی دارد و بعداً گلی و میوه‌ای است. چای سیاه سیلان عمدتاً در سریلانکا کشت می شود، طعمی قوی و پررنگ دارد و رنگ آن از قهوه ای شرابی تا عسلی طلایی متفاوت است. چای صبحانه انگلیسی مورد علاقه بریتانیایی ها است و اغلب شامل چای صبحانه ارل گری است که دارای کمی ترنج برای طعم مرکباتی است.

چای اولانگ

چای اولانگ تا حدی اکسید شده است و اغلب به عنوان ویژگی های ترکیبی چای سبز و سیاه توصیف می شود. این برگ‌ها که در چین با نام چای wulong شناخته می‌شوند، معمولاً قهوه‌ای رنگ هستند و در نتیجه دم‌کرده‌ای یکنواخت و پر بدن دارند. برگ های چای اولانگ تنها در جنوب شرقی چین و تایوان کشت می شود. یکی از گران ترین و با کیفیت ترین چای های جهان است. چای اولانگ غرق در سنت فرهنگی است و به دلیل فرآیند تولید متنوع و روش‌های دم‌آوری سنتی، می‌تواند گسترده‌ترین طعم‌ها را در مقایسه با دیگر چای‌های واقعی داشته باشد.

برگ‌های چای اولانگ را در یک سبد بامبو قرار می‌دهند، جایی که برگ‌ها به آرامی مالیده می‌شوند تا واکنش‌های اکسیژن را تحریک کنند. استادان چای به دقت توجه می کنند که فقط سطح بیرونی برگ های چای را خراش دهند، در حالی که مرکز آن دست نخورده و سبز پر جنب و جوش باقی بماند. با اکسید شدن چای، چای اولانگ به رنگ سبز متوسط ​​یا کهربایی تیره تبدیل می شود. اولانگ‌های تیره دارای رنگ‌هایی از شکلات و شکر سوخته هستند در حالی که اولانگ‌های سبک‌تر طعم‌های گلی‌تر و نرم‌تری دارند.

چای سبز

از نظر اکسیداسیون، چای سبز دومین چای کم فرآوری شده است. این چای کمی قوی تر از چای سفید است و سرشار از آنتی اکسیدان است. دارای رنگ سبز کم رنگی است که شبیه به ظاهر واقعی برگ های چای است.

چای سبز با استفاده از برگ‌هایی تهیه می‌شود که اجازه داده می‌شود پژمرده شوند تا زمانی که شل و شل شوند، در این مرحله بلافاصله خشک می‌شوند. برگها را یا با استفاده از روشهای مختلف از جمله پخت در ماهیتابه و برشته کردن بخارپز می کنند. در طول فرآیند خشک کردن، استادان چای برگ ها را بسته به نوع چای سبز به شکل شاخه های بلند و نازک یا مروارید در می آورند.

به طور کلی، چای سبز چینی در تابه یا بو داده می شود، در حالی که چای سبز ژاپنی معمولاً در دمای بالا بخارپز می شود. برشته کردن طعم ملایم و معطری به چای سبز می‌دهد در حالی که برگ‌های بخارپز شده طعمی گیاهی و گیاهی دارند.

طعم چای سبز می تواند به طور چشمگیری متفاوت باشد، از علف و خاکی گرفته تا آجیلی، بو داده و تازه گل. مانند شراب، مشخصات طعم چای سبز به terroir بستگی دارد، اصطلاحی که برای توصیف تأثیر منطقه، آب و هوا، خاک، آب و هوا و منشاء بر طعم استفاده می شود. به عنوان مثال، چای سبزی که در چین کشت می شود، طعم بسیار متفاوتی با چای سبز کشت شده در ژاپن یا در آب و هوای نیمه گرمسیری دارد. چای سبز برای اکثر افرادی که چای می نوشند مناسب است، اگرچه اگر خیلی قوی یا برای مدت طولانی دم شود، می تواند تلخ باشد.

یادداشتی در مورد چای Pu-erh

چای Pu-erh به عنوان یک چای پس از اکسیده شدن تعریف می شود. برگ های چای گیاه کاملیا سیننسیس در معرض حرارت قرار می گیرند که آنزیم هایی را که مسئول اکسیداسیون هستند از بین می برد. این بدان معنی است که گیاه حداقل تحت پردازش قرار می گیرد و اجازه اکسید شدن ندارد. از آنجایی که اکسیده نمی شود، pu-erh به طور موثر یکی از زیرگونه های چای سبز در نظر گرفته می شود.

این در مورد چای خام puerh صدق می کند، اما در مورد چای پوئر کهنه شده چطور؟ چای پوئر که اساساً کهنه شده است، اجازه دارد در طول زمان مانند یک شراب خوب طعم و مزه پیدا کند. یک فرآیند میکروبی به جای فرآیند اکسیداسیون استاندارد که از هوا استفاده می کند، برگ ها را اکسید می کند. برگها به مدت 10 تا 15 سال پیر می شوند که در طی آن اکسیداسیون طبیعی رخ می دهد - به همین دلیل است که به آن پس اکسیده می گویند. فواید سلامتی و ترکیبات طعم دهنده چای پوئر کهنه شده به دلیل این اکسیداسیون بیشتر شبیه چای سیاه و سبز است. به دلیل اکسیداسیون طبیعی، برخی از مصرف کنندگان چای، چای پوئر کهنه شده را یک چای واقعی جداگانه می دانستند.

چای سفید

چای سفید کمترین فرآوری شده در بین چهار گونه چای است. این چای تنها با استفاده از برگ‌های چای بچه تهیه می‌شود، بنابراین برداشت آن تنها در چند روز در بهار انجام می‌شود. چای سفید اغلب یکی از سالم‌ترین و طبیعی‌ترین چای‌ها در نظر گرفته می‌شود، زیرا فرآوری نشده و به سادگی تحت خشک شدن طبیعی قرار می‌گیرد. این چای دارای طعمی ظریف و در عین حال پیچیده است. چای سفید برای افراد خبره ای که کمیاب بودن و پیچیدگی آن را درک می کنند و همچنین برای افراد مبتدی در نوشیدن چای که می توانند طعم لطیف و شیرین آن را که عاری از مزه های گس است بدانند، مناسب است.

دو نوع محبوب ترین چای سفید عبارتند از سوزن نقره ای و گل صد تومانی سفید که معمولاً در چین با نام های بای هائو یین ژن و بای مو دان شناخته می شوند. سوزن نقره ای با بالاترین کیفیت در نظر گرفته می شود زیرا فقط از جوانه های سفید نقره ای گیاه به جای برگ های کامل استفاده می کند. سوزن نقره ای دارای طعمی لطیف است که به طور طبیعی شیرین است و یادآور پیچ امین الدوله است. گل صد تومانی سفید با استفاده از جوانه و دو برگ اول گیاه چای درست می شود. گنجاندن برگ ها باعث می شود گل صد تومانی سفید از نظر طعم قوی تر و رنگ تیره تر از سوزن نقره ای باشد.

همه آنها را امتحان کنید

هر چای تجربه ای منحصربفرد و خوش طعم را ارائه می دهد که می تواند حواس شما را بیدار یا آرام کند. نوشیدن چای راهی عالی برای استراحت پس از یک روز در اداره یا ایجاد پیوندهای اجتماعی با به اشتراک گذاشتن یک فنجان با آشنایان جدید است. برای دمنوش های گیاهی خانگی، می توانید باغ چای خود را با کشت، برداشت و خشک کردن مخلوط های مورد علاقه خود از جمله یاس و ماسالا چای پرورش دهید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که گل‌ها، ریشه‌ها و ادویه‌های چای مورد علاقه خود را بکارید و با چای کیسه‌ای واقعی یا چای با برگ‌های شل ترکیب کنید. چه چای سرد را ترجیح دهید و چه چای دم کرده با آب داغ، درجه حرارت و طعم‌های زیادی برای همه وجود دارد.