بیسکویت ساقه طلایی از بهترین مواد خوراکی است و در زنجیره ی غذایی ایرانیان (به ویژه دانشجویان و کارمندان و سایر اقشار کم در آمد) جایگاه ویژه ای دارد. اما چرا؟ به راستی رمز محبوبیت و موفقیت ساقه طلایی در برابر رقبایی مانند پتی بور و پتی مانژ در چیست؟ در این باره فرضیه های بیشماری وجود دارد.
عده ای بر این باورند که مهم ترین رمز محبوبیت ساقه طلایی در تکنیک منحصر به فردش در ایجاد احساس سیری است. در واقع ساقه طلایی برای رفع گرسنگی از مکانیزم های رایج"سیر سازی" استفاده نمی کند، بلکه ساقه طلایی از مکانیزم نادر "به پشیمانی انداختن معده" برای ایجاد احساس سیری در مصرف کنندگان بهره می برد. در این مکانیزم، معده پیش از دریافت ساقه طلایی با لحنی اعتراضی و قلدرمآبانه سیگنال "گُشششنَمه!" به مغز می فرستد و تلاش می کند تا با حمایت مغز و القای احساس ضعف در سایر اعضا، صاحب خود را به غذا خوردن وادار نماید. اما این عضو بی بصیرت پس از دریافت نخستین ذرات ساقه طلایی (به اصطلاح غیر تخصصی نخستین گاز) و در پی روبرو شدن با دشواری های هضم، با قطع ارسال سیگنال "گشنمه!" به مغز و جایگزینی آن با سیگنال "غلط کردم! چه بد کردم!"، ضمن این که تلاش می کند تا با عجز و لابه صاحب خود را متقاعد کند که نباید به خوردن ساقه طلایی ادامه دهد، قول نیز می دهد که تا حداقل ده ساعت هیچگونه سیگنال اغتشاش آفرینی به مغز مخابره ننماید و ساکت بماند و با همکاری مغز، سایر اعضا را هم به ادامۀ فعالیت در سکوت دعوت کند. به دنبال خفگی معده، مصرف کننده مدت ها احساس سیری می کند و در حالی که در واقع سیر نیست، فعالیت های روزمره خود را بدون هیچ مشکلی ادامه می دهد.
عده ای دیگر از فرضیه پردازان، خواص آنتی بیوتیکی ساقه طلایی را عامل محبوبیت و موفقیت آن می دانند و این ماده خوراکی را "آموکسی سیلین ثانی" می نامند. دلیل بروز این باور در میان مصرف کنندگان این است که یک عدد ساقه طلایی (تَکرار می کنم، یک عدد، و نه یک بسته!!) قادر است بیش از نود درصد آب بدن را خشک نماید و با ایجاد خشکسالی گسترده در سراسر وجود مصرف کننده، فعالیت باکتری های مزاحم را مختل کند. طبیعتاً برخی سلول های سالم بدن هم در این فرآیندِ "آموکسی سیلینیزه شدن بدن" از بین می روند که نباید مهم انگاشته شوند، چرا که در علم داروسازی و منطق، عوارضِ جانبیِ مختصرِ کم وزن، در کنار مزایای بی شمار، کاملاً قابل اغماض هستند.
ساقه طلایی با خواص نیروزایی خود عده ای از فرضیه پردازان را به سمت خلق فرضیۀ "نیروزایی، دلیل محبوبیت ساقه طلایی" سوق داده است. این فرضیه پردازان قائلند که در تصدیق خواص نیروزایی ساقه طلایی همین بس که بربری کنجدی و سنگک دو رو کنجدی عسل اندود، یارای رقابت با ساقه طلایی را ندارند و بر همین مبنا ضرب المثل "ساقه طلایی بخور کشتی بگیر" توسط مصرف کنندگان خلق شده و در میان آنها رایج گردیده است.
دلایل محبوبیت ساقه طلایی محدود به موارد مذکور و قابل ذکر در این نوشته ی کوتاه نیست. ساقه طلایی دهه هاست که همراه ایرانیان است. حتی رواج جملات و عباراتی مانند "قیافه ی ساقه طلایی یه جوریه که انگار زیر دست ناپدری بزرگ شده"، یا "از مصرف ساقه طلایی بدون نوشیدنی اکیداً خودداری نمایید" و یا حتی "ساقه طلایی، کاهگل خوراکی"، نتوانسته است از محبوبیت ساقه طلایی بکاهد و چهرۀ اسطوره ای و مردمی این پدیده ی شگرف را خدشه دار کند. و چه زیبا گفته است شیخ اجل سعدی بزرگ که "دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم؟ / باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی؟"
پ.ن : آناتا تیمتو بردار و برو!!
#بیسکویت #ساقه_طلایی #مینو #دایجستیو #طنز
