چطور به مغز خود بیاموزید که دچار حواس پرتی نشود؟
نوروسافاری: عوامل زیادی در شکلگیری و کارکرد صحیح توجه دخیل هستند از قبیل: ژنتیک، اینکه محیط شما آرام است یا باعث حواس پرتی می شود، تجربیات گذشته، و البته اراده خود شما. تحقیق جدیدی که در دانشگاه پرینستون آمریکا انجام شده بیان می دارد که اگر اراده ای وجود داشته باشد، راهی هم وجود خواهد داشت: دانشجویانی که دائما سطح توجه خود را کنترل می کردند، عملکرد بهتری در تمرکز بر تکالیف داشتند. در حالیکه گاهی برای مغز بهتر است که استراحت کند و یا به یک ایده خلاقانه جدید بپردازد، اما سرگردانی افکار می تواند منجر به از دست رفتن بهره وری و حتی باعث بروز حوادثی بشود بخصوص اگر همیشه اتفاق بیفتند. محققان بر این باورند که این لغزشها بدان جهت رخ می دهند که صرفا و به شکلی ساده ما توجه کافی به توجه کردن خویش نداریم. طبق مفروضات ما، لغزش در این تکالیف و در خود زندگی بدان جهت رخ می دهند که انسانها به اندازه کافی بر میزان توجه خود از یک لحظه به لحظه دیگر، نظارت ندارند. لغزشها به تدریج پدیدار می شوند و ممکن است خیلی دیر کشف شوند یعنی بعد از اینکه یک زنجیره از رویدادها اتفاق افتاد که باعث بروز خطاهای رفتاری می شوند. بر این اساس، یک راه برای اینکه به خودمان بیاموزیم که توجه خویش را حفظ کنیم، این است که یک سیگنال بازخوردی حساس تر ایجاد کنیم بطوری که فرد بتواند یاد بگیرد که لغزشهای نزدیک و محتمل الوقوع را زودتر حس کنند و مانع از این شوند که این لغزشها در رفتارشان تجلی پیدا کنند.
لینکِ پیوستن به کانال افروزه.
توضیحات بیشتر و منبع:
