من 10 برابر دوستان و همکاران خود برای عضویت باشگاه می پردازم. و من تقریباً به اندازه آنها درآمد دارم.
اگر آنها عضویت یک باشگاه ورزشی لاکچری داشته باشند، من دو برابر پرداخت می کنم.
در ابتدا، این وضعیت ممکن است برای شخصی حسابگر مانند من که دیوانگی به نظر برسد.
آِیا کراسفیت این همه برتری دارد که من بسیار بیشتر خرج کنم؟
من به معنای واقعی کلمه برای بسیاری از نشریات، مقالات پیشرفت مالی نوشته ام.
چرا کسی که آنقدر علاقه مند به پس انداز پول برای سود مرکب است، حاضر است این همه برای باشگاه خرج کند؟
حقیقت این است که من نمی توانم همه آن را منطقی جلوه بدهم.
من ترجیح می دهم ماهیانه 50 دلار برای این خدمات پرداخت کنم و این بسیار معقول تر خواهد بود
من هزینه کراسفیت را برای جامعه آن پرداخت می کنم.
من هر روز افرادی را می بینم که آنها را می شناسم و آنها معمولاً برای صحبت با همکلاسی ها و غریبه ها دوستانه تر از یک باشگاه بدنسازی هستند.
آن جامعه به سلامت روان من کمک می کند.
زیرا در یک باشگاه بدنسازی بسیار تنها شدم.
جایی که با مردم صحبت می کردم، اما همیشه با افرادی که سعی می کردم با آنها دوست شوم فاصله وجود داشت.
آنها نمی‌خواهند با غریبه‌ها آنقدر صحبت کنند ، شما اغلب آنها را برای مدتی، دیگر نمی‌بینید یا اغلب در «تمرکز تمرینی » هستند و می‌خواهند با هدفون‌شان تمرین کنند.
دلیل دیگر افزایش قدرتی است که در کراس فیت به دست آورده ام.
تمرینات حرکات زیادی با هالتر داشت.
و افراد با تجربه کافی در آنجا وجود دارند که شما را راهنمایی کنند و مشکلات کوچکی را که در فرم خود دارید را به شما گوشزد کنند.
هنگامی که شما پیوستگی حرکات را با کمک دیگران در سه سال گذشته ترکیب می‌کنید، رکورد های شما همیشه پیشرفت می کنند.
از اسکوات از پشت هالتر گرفته تا پرس سینه هالتر و حتی ددلیفت.
من هرگز آن را در یک باشگاه بدنسازی تجربه نکردم.
من معتقدم چیزی در مورد تمرینات هالتر وجود دارد که فقط شما را مجبور می کند سخت تر کار کنید.
همچنین پیگیری پیشرفت من و مقایسه نتایج آسان است.
علاوه بر این، یک جنبه رقابتی در ورزش وجود دارد که مرا وادار می کند تا سخت تر کار کنم.
این با جنبه های منفی خود همراه است.
زیرا من باید به شدت تمرکز کنم تا اجازه ندهم فرمم خراب شود، چیزی که من بسیار بیشتر از سایر هم باشگاهی ها نگران آن هستم.
این من را به این مقاله هدایت می کند که فهرستی جامع از جوانب مثبت و منفی کراسفیت است.
من هیچ چیز را کاملا واضح بیان می کنم.
من به برتری ها و بدی های تجربه سه ساله ام در کراسفیت اشاره می کنم که 4 تا 5 بار در هفته به باکس(باشگاه کراسفیت) می روم.
غریبه هایی که در باکس(باشگاه کراسفیت)ملاقات می کنید دوستانه تر از غریبه ها در یک باشگاه بدنسازی هستند.
دوست یابی آسان تر است. زیرا اکثر کلاس ها گروهی هستند.
ملاقات با افراد دوستانه راحت تر از جاهای دیگر است.
اغلب افرادی را دارید که با آنها تیم می شوید، که به شما امکان می دهد معاشرت کنید.
البته، این بدان معنا نیست که این قطعی است.
چیزی در مورد برنامه نویسی و تمرینات هالتر، عضلات شما را بیشترتحت تنش می دهد و شاهد افزایش کات عضلانی خواهید بود.
به جای زدن یک وزنه بسیار سنگین به تنهایی، یک یا دو نفر آماده هستند تا به شما کمک کنند.
شما مربیانی دارید که باید از آنها یاد بگیرید.
کلاس های گروهی و حضور مربی بسیار کمک کننده هستند.
به نکاتی در فرم شما اشاره می کنند تا آسیب نبینید و بتوانید وزنه بیشتری بلند کنید
شما هم تمرینی هایی دارید که برای جلوگیری از آسیب دیدگی شما را حمایت می کنند.(یعنی پشت سر شما می ایستند)
و به شما کمک می کنند احساس امنیت کنید تا وزنه های سنگین تر از حد معمول را راحت بلند کنید.
لازم نیست به این فکر کنید که چه تمریناتی انجام دهید، باشگاه تمرینات شما را برنامه ریزی می کند.
اگر به تمرینات پایبند باشید، متوجه خواهید شد که از همیشه بهتر شده اید.
ضربان قلب و فشار خون من الان در بهترین وضعیت است.
این به این دلیل است که تمرینات متابولیک اغلب با شدت بالا هستند و شما را به نفس نفس می اندازند.
من با چند دوست خوب از طریق کراسفیت آشنا شدم و این کمک بزرگی به سلامت روان من کرد زیرا یکی از دو حوزه اصلی است که در آن روابط قوی دارم و دیگری کار است.
من صدها گروه را امتحان کرده‌ام که در مقایسه با دوست‌یابی یا تشکیل یک جامعه قوی مشابه نبودند.
جامعه را دست کم نگیرید زیرا انسان ها به دنبال آن تکامل یافته اند.
من اخیراً در یک لیگ ورزشی با یک مرد اجتماعی آشنا شدم.
او به من گفت که چگونه در تعطیلات آخر هفته تنها، مضطرب و افسرده می شود.
خطر نداشتن جامعه همین است.
اجازه دهید جامعه به شما کمک کند!
در قسمت بعدی به مضرات و عیب های کراسفیت می پردازیم. این نوشته را اصلا از دست ندهید.
