مدت زیادی یکی از دغدعه های اصلی من این سوال شده که در این دنیای جدید که ظاهرا همه چیز در دسترس تر از قبله چرا نمیتونم با آرامش به اهدافم برسم؟ کجای کار باید عوض بشه؟ چرا اینهمه مضطربم؟ اصلا چه باید کرد؟
در دوره ای وقتی به خودم عمیقتر نکاه کردم دیدم حس اضطراب حس غالبه، خروارها چیزی که برای کارم باید یاد میگرفتم و در کنارش چیزایی که در زندگی اجتماعی و شخصی خودم دوست داشتم انجام بدم و تعجب نداشت به هیچ کدومشون اونطوری که باید نمیتونستم برسم. تصویر زیر گویای روند یک روز یک فرد آمریکاییه که باور دارم برای اکثر ما هم تفاوت زیادی نداره:
آرزو کردم کاش کسی بود بهم میگفت چه کنم و خوب مثل اکثر اوقات فقط خود ادم هست فلذا دست به آزمایشاتی رو خودم زدم، دو سه سری به مدت چهل روز از شبکه های اجتماعی رفتم، سعی کردم تکنیک های مختلف رو تست کنم و اینروزها فکر میکنم به یه راه حل میانی رسیدم که ارزش به اشتراک گذاشتن رو داره.
اولین چیزی که کمکم کرد قبول این نکته بود که ما در هر روز زمان کافی برای انجام دادن همه کارهایی که دوست داریم رو نداریم، مثلا در یک روز هم کار کنی، هم آشپزی و تمیز کاری، هم کتاب بخونی، هم سریال موردعلاقتو ببینی و ... . روشی که برای من جواب داد حذف شبکه های اجتماعی و سریال نگاه کردن در روزهای کاریم بود، و منظور من از حذف کردن نه تنها حذف اپ ها رو از روی موبایلم بلکه در مورادی به صورت موقت حسابم رو غیر فعال میکنم که وسوسه نشم! ولی خوب آخر هفته ها برمیگردم تا خیلی هم از همه رفقام جدا نیوفتم :)
قدم بعدی فرار نکردن از سکوت بود، اینکه اجازه بدی حوصلت سر بره، سری نپری سراغ یه کاری که حواست رو پرت میکنه، موسیقی یا هرچیزی، باور کنید بعد از اینکه حوصله آدم سر میره ذهن آدم شروع میکنه به کلی چیزهای خلاقانه فکر کردن که حتی فکر کردن بهشون لذت بخشه
نکته بعدی دوری کردن از اخبار و چیزهایی که شما روشون قدرت تغییری نداری و فقط شما رو مضطرب و غمگین میکنن، ما آدم ها دویست هزارساله در این دنیا هستیم، از دوازده هزار سال پیش یک جا نشین شدیم و در منطقه ما اثار تمدنی بین شیش تا ده هزار سال دیده میشه، حالا تمام این مدت رو تصور کنید که حوزه توجه و اخباری که روزانه مردم میگرفتن چی بوده تا ششصد سال پیش که انقلاب چاپ شروع شد، و همچنین شصت سال پیش که انقلاب اطلاعات! حرف اینجاست که اصلا شاید جای تعجب نداره وقتی روزانه در معرض اینهمه اطلاعات هستیم و بعد احساسات عجیبی رو تجربه میکنیم!
آگاه نگر داشتن خودمون در هر لحظه یا mindful بودن هم بسیار به من کمک کرده، ساده ترین تکنیکی که استفاده میکنم با یک کاغذ و مداد با تکنیک پومودورو زمان های کاریمو تقسیم میکنیم، مثلا اگه ساعت نه صبح هست مینویسم از نه تا و نه بیست و پنج دقیقه و بعد میرم سراغ کار کردنم تا برسم به نه و بیست و پنج دقیقه، حالا یا میتونم پنج دقیقه استراحت کنم یا همونجا اضافه میکنم از نه و بیست پنج تا نه پنجاه و باور کنید وقتی زمان هاتونو اینطوری جلوی چشمتون تقسیم میکنیم نسبت به چگونه خرج کردنشونم حساس ترید
اهمیت Self Audit یا خود ارزیابی هم کم از بقیه موارد نداره، نباید نشست تا بقیه راجع به ما نظر بدن، منظم باید بتونیم به درون خودمون نگاه کنیم، بسنجیم چه اتفاقاتی افتاده و از توش تغییر معنی داری برای خودمون در بیاریم. در حقیقیت هر سیستم سالمی در جهان سیستمی هست که روال بازخورد هم داشته باشه
قوی کردن ماهیچه های فکری کتاب خوندن چیز دیگه ایه که مداوم در کارم دیدم نقش عامل برتری رو بازی میکنه، مهم نیست چه کتابی میخونید، مادامی که مهارت بلند مدت کتاب خوندن رو در خودتون تقویت میکنید در مواقع ضروری به راحتی میتونید هر چی لازم هست رو بخونید و بعد از مدتی آگاهی ارزش تکرار هم بهش اضافه میشه، بعضی متون رو بارها و بارها باید خوند و هر دفعه بینش جدیدی از دوباره خونیش به آدم اضافه میشه.
نهایتا که عجله در هیچ چیزی نباید کرد، تا جای ممکنم باید صبر پیشه کرد و بلند مدت به موضوعات مختلف و بهتر شدن توشون فکر کرد و انتظار داشت.
تازه وقتی این آرامش و روند های درست حاصل شد میشه به این فکر کرد که اشتیاق (Passion) و کنجکاوی (Curiosity) ما بیشتر رو چه موضوعاتی هست و با فهمیدن این دو که تکیه بر ارامش ما دارن، در اون زمینه به استادی (Mastery) رسید. برای هممون زندگیی پر از آرامش و اشتیاق و کنجکاوی رو آرزو میکنم :)
پی نوشت:
این ها نظرات فعلی من هستن و ممکنه در آینده تغییر کنند، اگه نظری در مورد مواردی که مطرح شد دارید خوشحال میشن اینجا باهامون به اشتراک بزاریدش :)
دیدن دو یوتیوب کلیپ زیر رو به شدت توصیه میکنم، رابطه مستقیمی با موضوع ندارن ولی هر دو موارد عمیقی رو در مورد زندگی و یادگیری در کمتر از ده دقیقه دارن به اشتراک میزارن که باعث شده بارها دوباره تماشاشون کنم:
اصولا یوتیوب رو کلاس درس بزرگی میبینم و بسیار متاسفم که چنین منبع بزرگ اطلاعاتی در ایران براحتی در دسترس نیست، اگه مایل به آشنایی با کانال های جالب از دید من و پیدا کردن راه های دسترسی آسونتری به اون هستید پست زیر از دست ندید:
در کنار تمام موارد بالا مطمئن بشید از مشکلات اختلال نقص توجه حاد (ADD/ADHD) رنج نمیبرید، کمی جستجو در اینترنت اطلاعات فارسی خوبی در این مورد بهتون میده و نهایتا مشورت با یه تراپیست خوب. در موارد حاد میشه با دارو و یسری تمرین های رفتاری کنترلش کرد، برای شروع میتونم دیدن ویدیوی عالی زیر رو توصیه کنم اگر سطح زبان انگلیسیتون قابل قبوله:
راکت به عنوان انتشارات جمعی، در مورد محتوا نویسی و آشنایی با ساخت محتواهای خوب در حوزههای مربوط به تکنولوژی از جمله برنامهنویسی، اینترنت اشیا، نویسندگی و ... است.
--------
در کانال تلگرامی به ما بپیوندید : t.me/ir_solidity
--------
صفحه من در ویرگول : https://virgool.io/@HShah