حال خوب داشتن دلیل نمیخواد حداقل دلیل خیلی پیچیده نمیخواد، میشه با یه شاخه گل هم حال خوب داشت، میشه با یه نسیم خنگ توی یه عصر گرم تابستونی هم حال خوب داشت، میشه با یه فالوده بستنی تکرگی توی یه شب تیرماه کنار دوستان و خانواده حال خوب داشت. میشه با یه شکلات داغ کنار پنجره توی یه روز سرد و سفید زمستونی حال خوب داشت. شاید الان با خوندن این متن بهتون حال خوبی دست داده باشه با یادآوری اون لحظه های خوب (خود من که یه حال دلتنگی خوبی بهم دست داد).
زمانی شب ها با دوستام شب نشینی راه مینداختیم اما نمی نشستیم. نمیدونم چرا بقیه شب نشینی راه میندازن چرا شب پیاده روی راه نمیندازن. ما شب پیاده روی راه مینداختیم ساعت نه شب شروع میکردیم به پیاده رفتن دور زدن دور پارک ملت (مشهد) از خودمون میگفتیم از تجربه هامون از ایده هامون و از کارهایی که قراره بکنیم. اونقدر حرف میزدیم که زمان از دستمون در میرفت و بعد یک ساعت تا خونه پیاده روی میکردیم. بدون اینکه خسته بشیم (که البته خسته نشدنش دلیل علمی داره).
حتما پیاده روی توی شب رو توی دستورکارتون قرار بدید. (البته نه توی کوچه های خلوت). پیاده روی توی شب های بهار و تابستون توی اون سکوت و هوای خنک و بوی شب بوها و البته یه هم صحبت خوب واقعا تجربه ی فوق العاده ایه.
اما با تمام اینها معتقدم حال خوب و خوشحالی بیشتر از اینکه بیرونی باشه یک حالت درونیه کسانی هستند که حتی اگر هیچ چیز بر وفق مرادشون پیش نره باز هم خوشحالن و کسانی هستن که حتما باید در یک زمان خاص یک اتفاق خاص بیفته تا احساس رضایت کنن. و البته فرق هست بین شاد بودن و خوشحال بودن، به نظر من شاد بودن تحت تاثیر عوامل بیرونیه و خوشحال بودن تحت تاثیر عوامل درونی کسی که زندگی شادی داره لزوما خوشحال نیست.
در پایان، لطفا هیچوقت سعی نکنید به صورت مصنوعی خودتون رو شاد کنید. سعی کنید قلب خوشحالی داشته باشید تا از کوچکترین چیزها خوشحال بشید چون شادی ها و عوامل بیرونی زودگذر هستن تنها چیزی که همیشگیه حال خوش و قلب خوشحاله امیدوارم همیشه قلبتون خوشحال بمونه.
حال خوبتونو تقسیم کنید.
