انواع مختلفی از مدل های مدیریت منابع انسانی (HRM) وجود دارد که در اکثر شرکت ها اعمال می شود. اساساً، مدل‌های مدیریت منابع انسانی در صنایع مختلف گسترده می‌شوند و می‌توانند در یکی از دو دسته کلی قرار گیرند: استراتژیک و سنتی. مدل استراتژیک که اغلب به عنوان HRM سخت شناخته می شود، معمولاً عملکرد عملیاتی بین یک شرکت و کارکنان را مدیریت می کند. مدل‌های سنتی مدیریت منابع انسانی یا HRM نرم، با عملکرد رابطه استراتژیک بین شرکت‌ها و کارکنان سروکار دارد.
به طور کلی، مدل های مدیریت منابع انسانی، استراتژی HRM را با اجرای عملکردهای منابع انسانی مرتبط می کند. این کارکردها شامل کارکنان، آموزش و توسعه و ایجاد انگیزه است. عملکرد کارکنان معمولاً با مدل‌های سخت و استراتژیک مدیریت منابع انسانی شناسایی می‌شود. از سوی دیگر، آموزش و توسعه و انگیزش با مدل‌های نرم و سنتی مدیریت منابع انسانی مرتبط است.
به عنوان یک استراتژی موثر، متخصصان منابع انسانی ممکن است فعالیت‌ها را بین هر عملکرد هماهنگ کنند. به طور کلی، این فعالیت ها با اهداف و مقاصد درون یک شرکت مرتبط هستند. به طور معمول، عملکردهای منابع انسانی، اهداف استراتژیک و کارکنان را برای تولید یک شرکت موفق به هم مرتبط می کند.
اغلب، این مدل ها برای مهار مهارت و تخصص کارکنان با نتایج مطلوب تجاری مورد استفاده قرار می گیرند. برای برخی از مدل‌های استراتژیک، هدف کمک به شرکت‌ها برای حفظ رقابت و بهره‌وری است. اتصال مدل‌های سنتی ممکن است اهداف استراتژیک را با نیازهای کارکنان هماهنگ کند.
به عنوان مثال، منابع انسانی ممکن است کانال هایی را برای کارمندان فراهم کند تا تعادل کار و زندگی سالم را حفظ کنند. برنامه‌های کاری انعطاف‌پذیر و مرخصی با حقوق، کانال‌هایی هستند که توسط برخی بخش‌های منابع انسانی پذیرفته شده‌اند. دادن زمان به کارکنان برای رسیدگی به مسائل شخصی می تواند بهره وری و وفاداری کارکنان را به شرکت افزایش دهد.
مدل های سخت یا استراتژیک مدیریت منابع انسانی شامل توسعه استراتژی منابع انسانی است. ترکیب کارکردهای منابع انسانی با اهداف و ماموریت استراتژیک شرکت بخشی از این استراتژی است. به طور معمول، این شامل استخدام و استخدام کارکنان با مجموعه مهارت های مناسب برای انجام وظایف است.
اکثر شرکت ها برای انجام امور تجاری و دستیابی به اهداف سازمانی به کارکنان نیاز دارند. با پیروی از مدل استراتژیک سخت، HRM افراد مناسب را با مجموعه مهارت های مناسب استخدام و استخدام می کند. پس از استخدام، HRM معمولاً آموزش های لازم را برای کمک به کارمندان برای سازگاری با شرکت ارائه می دهد.
مدل سنتی HRM را می توان به عنوان عملکرد رابطه استراتژیک بین شرکت و کارکنان تعریف کرد. در حالی که تمرکز هنوز بر روی اهداف شرکت است، یک ارتباط رابطه ای وجود دارد که در آن HRM نرم، کارکنان را به عنوان دارایی های ارزشمند در نظر می گیرد. به طور معمول، فرض مربوط به نیازهای کارکنان مانند انگیزه، پاداش و احساس قدردانی است.
به این ترتیب، بخشی از این مدل بر ارائه فرصت هایی برای برنامه های توسعه شغلی و شخصی برای حفظ انگیزه کارکنان تمرکز دارد. جنبه دیگر بر مزایای کارکنان و ایجاد یک محیط کار ایمن متمرکز است. تحت این مدل، توسعه سیاست‌ها، رویه‌ها و برنامه‌ریزی کسب‌وکار تأثیر آن را بر کارکنان نیز در نظر می‌گیرد.
منبع:smartcapitalmind.com
