دو عنصر جاودانه و غیر قابل گسستن ، خورشید و ماه هستند .
دو شکل متضاد در زمان های کاملا متفاوت ... ولی مکمل یکدیگر
توی زندگی هامون ما پستی و بلندی هایی داریم که امروز ، بعنوان اولین نفر میخوام درموردش بگم ، چیزی که شاید عامل غم ، غصه ، شادی و نشاط میتونه باشه !
تصور همیشگی این بوده ، سختی هست ، آسونی هم هست ... بعد از خنده ای گریه ای هست .
نه ، این تصورات ذهنی بیهوده ، کاملا اشتباهه و باید ویرایش کنیم اینهارو ...
هر دو نیاز ماست و بااید باشه ، ولی نه به دیده گریه و غم و خشکسالی ذهن و روح
این ها باید باشه همانطور که کسی نمیگه چرا خورشید میره و ماه میاد
قرار نیست ما همیشه تلالو خورشید و حس گرما و نشاطش رو حس کنیم ... اگر همیشگی باشه خواهیم سوخت
بفهمید ، زمانی هم لازمه ماه بهمون آرامش بده
هر دو زیبایی های غیر قابل وصف خودشون رو دارند !! اگر خورشید باشه :
به زیایی هرچه تمام تر از طلوع اون ( شروع رشد) با طی سپری کردن چندین ساعت میرسیم به قله و اوج و پس از آن کم کم به غروب نزدیک می شویم.
ببین! پس از 0 میرسیم نقطه اوج ، و دوباره از اوج به صفر و حتی به منفی ...
آفتابی که غروب میکنه ، وقت نمایش ماه است تا هرچه زیباتر دنیا رو بما نشون بده
از اون رنگ زیباش تا ستاره ها ، که اگر تاریکی و شب نبود ، هیچ وقت زیبایی اون رو درک نمی کردیم .
پس بپذیرید !!!
ما نیومدیم فقط خورشید و معنا اون رو ببینیم ... ما باید خودمون رو رشد و پرورش بدیم تا نه تنها معنای شب بلکه ، معنی کل زندگی رو بفهمیم و درک کنیم .
بالاتر از طبیعت که نیستیم !! اونها هم :
شب و روز
خورشید و ماه
باران و طوفان
اب و اتش
رو دیدن ، و پذیرفت و رشد کردند در کنار اینها....
بپذیر تا اون تغییر اتفاق بیفته ... قبول کن اون اتفات بد رو ، ازشون فرار نکن و ناامید مشو
تاریک ترین نقطه شب ، درست لحظه ای قبل از طلوع است .
یا بقول جمله خودم :
بعد از این ابر
آفتاب قشنگی خواهد زد ، نخواب و از طلوعش لذت ببر
تلاش کن ، طلاش کن ✌
خیلی ممنون و متشکر که پست رو تا انتها مطالعه کردید ، امیدوارم از آن استفاده کنید و لذت ببرید.
خوشحال میشم نظراتتون رو در مورد این پست و بقیه پست هام بدونم . مرسی
